«Ուսուցչի վարքականոն» նախագիծը միանշանակ չի ընդունվել. ուսուցիչները դժգոհում են

«Տարիներ շարունակ հետազոտություններն անդրադարձել են գնահատման խնդրին, և որպես գնահատման թերի կողմ մեջբերվել է, որ ուսուցիչը ոչ միշտ է տալիս այն, ինչ պետք է տա, ոչ ճիշտ է գնահատում աշակերտին և դա անում է նրա համար, որ երեխայի ծնողը դիմի իրեն լրացուցիչ պարապմունքի համար: Այս նախաձեռնությունը լավ հնարավորություն է նաև ուսուցիչների համար՝ այդ մեղադրանքներից ազատվելու, ինչպես նաև գնահատման որակը բարելավելու համար»,- հունվարի 21-ին, խոսելով «Ուսուցչի վարքականոն» նախաձեռնության մասին, ասաց  ՀՀ ԿԳՆ աշխատակազմի հանրակրթության վարչության նախադպրոցական և միջնակարգ կրթության քաղաքականության մշակման և վերլուծության բաժնի պետ Սյուզաննա Մակյանը:

Մակյանը հիշեցրեց, որ նախագիծը նոր չէ: Վարքականոնը, որը ներկայացված է հանրային քննարկման, արդեն 2014-ից գործում է: Իհարկե, բոլոր դպրոցներում չէ, որ այն կիրառվում է, սակայն կան նաև այդ նորմերով առաջնորդվող դպրոցներ:

Նախագծում մշակվում են բաներ, որ այդ պահին ուսուցչի մտքով չէր անցել: Սա նորմալ հարաբերությունների մասին է, որը դպրոցում խիստ կարևոր է:  Երեխան գալիս է տուն և դժգոհում, որ ուսուցիչը ցածր միավոր նշանակեց, որ ինքը համաձայն չէր: Մինչդեռ տարվա սկզբին ուսուցիչը բացատրում է գնահատման իր մեթոդաբանությունը, նկարագրում է, թե ինչ սկզբունքով է ինքը գնահատում, և սա պետք է կատարվի նորմալ, ոչ թե ասի՝ քո խելքի բանը չէ, սուս մնա և այլն: Վարքականոնում այդ ամենը կա»,- ասաց ԿԳՆ Երևանի թիվ 189 ավագ դպրոցի տնօրեն Արտաշես Թորոսյանը, որը կողմ է նախագծի կիրառմանը:

Արտաշես Թորոսյանի խոսքերով՝ նախագիծը հանրային քննարկման ներկայացնելուց հետո սկսվեց շահարկվել ուսուցչի ցածր աշխատավարձը, դպրոցների վատ կահավորումը, ֆինանսավորումը և այլն: Դրանք լուրջ խնդիրներ են, բայց էթիկան չի կարող բացառվել:

Նախագծին նաև դեմ արտահայտվողներ կան: Կրթական քաղաքացիական նախաձեռնության անդամ Լուսինե Խառատյանը նշեց, որ հիմնական վերապահումն այն է, որ այն ներկայացվել է քննարկման, երբ դեռ չկա կրթության զարգացման պետական ծրագիր, հանրակրթության ընդհանուր տեսլական, որն ավելի հիմնավոր է, և դրանից ելնելով՝ նախագիծը կարող է փոփոխությունների ենթարկվել:

«Սա ցույց է տալիս հատվածային մոտեցում խնդիրների լուծմանը, երբ ճիշտ էր սկսել համակարգային փոփոխություններից: Քննարկումներ եղել են, բայց ցանկացած մասնագիտական խմբի էթիկայի կանոններ մշակելիս այդ մասնագիտական խմբի կարծիքը պետք է հաշվի առնել: Այո՛, քննարկումներ եղել են, բայց դրանք այդքան էլ լայն բնույթ չեն կրել, փոքր խմբերի հետ են եղել և շատ ուսուցիչներ տեղյակ չեն պրոբլեմից,- ասաց Լուսինե Խառատյանը:

Նրա խոսքերով՝ եթե խոսքը կոռուպցիայի կանխարգելման մասին է, ապա դա վարքականոնով կարգավորվելիք բան չէ: Նման դրսևորումներն այլ միջոցներով են կարգավորում:

Վարքականոնի նախագծում խնդիրներ է տեսնում նաև ուսուցչուհի, Կրթական քաղաքացիական նախաձեռնության անդամ Զեմֆիրա Քալաշյանը:

«Ունենք հանրակրթության մասին օրենք, որը սահմանում է ուսուցչի պարտականությունները, շփման ձևերը: Ունենք Սահմանադրություն, որը կրթության վերաբերյալ դրույթներ ունի: Ունենք բուհական համակարգ, որտեղ մասնագիտանում են ուսուցիչները և ստանում հմտություններ, նաև արժեքներ ձեռք բերում, զուտ ակադեմիական գիտելիքներ ստանալուց զատ, ինչպես նաև էթիկական նորմեր են ձեռք բերում աշակերտների հետ շփվելուց: Եթե ունենք այդ երեք կառույցներն ու ստեղծում ենք մի բան, որ պետք է վերահսկի ու մի բան էլ պատասխանատվության ենթարկի ուսուցչին, կարծում եմ՝ արժեզրկում ենք նախորդ երեք համակարգերը»,- ասաց գյուղական համայնքում դասավանդող Զեմֆիրա Քալաշյանը: