Շիրակի մարզի բարձրլեռնային տարածքներում գարնանացանը նոր է սկսվել․ Ամասիայի հողերի մոտ 70%-ը ոռոգելի չեն

Ամասիայի տարածաշրջանի Արեգնադեմ գյուղում հող մշակելու, հողից բերք ստանալու պայմանները խիստ նվազ են։ Գյուղը սահմանին շատ մոտ է, բայց սահմանամերձի կարգավիճակ չունի, արտոնություններ էլ, հետևաբար, չեն գործում։ Վարուցանք անելուց հետո բերքատվություն ապահովելու համար խիստ անհրաժեշտ ոռոգման ջրից զրկված է գյուղը, ցանում են անձրևի հույսով։

Ոռոգելի չեն, բայց մշակովի մոտ 600 հեկտար ցանքատարածք ունեն։ Արեգնադեմցիները ներկայացնում են, թե անցած տարվա  եղանակային պայմաններն ինչպես են ազդել բերքի վրա։

«Հիմա որ սերմը որ ցանում ենք, անցյալ տարվանն է, նվազ է՝ երաշտի տարի էր, անձրև չկար, ոռոգման ջրի հնարավորություն չկար»։

«Գարնանացանի աշխատանքները սկսվել են․ սերմացուի հարցն է, պարարտանյութը թանկ է, դիզվառելանյութը թանկ է, մարդիկ կան, որ իսկապես հնարավորություն չունեն ցանք անելու, շատ ցավալի է»,- ասում է Արեգնադեմ համայնքի վարչական ղեկավար Աշոտ Պողոսյանը։

Գարնանացան սերմացուի սուբսիդավորում չեղավ, անցած տարվա նվազ բերքից թե պահած սերմացու ունեն, դա են ցանում, կամ էլ ֆերմերային տնտեսություններից գնում են թանկով։ Թանկից էժանը չկա՝ այս մոտեցումը հողագործի մոտ չի աշխատում, քանի որ երաշխիք չունի, որ ստացած բերքը կփակի ծախսերը, երբ գյուղը չունի ոռոգման ջուր, հետն էլ կարկուտն ու երաշտը կարող են վնասել։ Թանկ ծախսերին այս տարի ավելացել է նաև պարարտանյութը, որի գինը նույնիսկ պետության սուբսիդավորումից հետո էլ գյուղացուն ձեռնտու չէ։

«Առաջ մեկ պարկի համար 9000 դրամ էինք վճարում, ներկրողները հիմա 21․000 են ասում։ Պիտի 12․000-ը վճարի գյուղացին՝ մեկ պարկի հաշվով, կրկնակի ավելի է, մարդիկ հնարավորություն չունեն վճարելու»,- նշում է համայնքի վարչական ղեկավարը։

Բազմամյա մշակաբույսերին ևս հողագործը պարարտանյութ է տալիս։ Անցած տարվա երաշտային պայմաններում Արեգնադեմում խոտ ու այլ անասնակեր չքաղեցին։ Վաճառվողն էլ թանկ էր, ստիպված անասնագլխաքանակն են կրճատել։

«Առաջ 10-12 գլուխ խոշոր եղջերավոր անասուն ունեի, հմի 3 հատ է մնացել, խոտը թանկ էր՝ չառա»,- ասում է գյուղացին։

Սերմացուի, վառելիքի, պարարտանյութի թանկ լինելուց դժգոհ գյուղացին, ամեն դեպքում, հողն անմշակ չի թողնում, ասում է, թե հեկտարի փոխարեն գոնե կեսը կցանի, որ հացի ալյուրը քաղաքից չառնի, անասնակերն էլ՝ ուրիշ գյուղերից։

«Ճամփորդի գործն էլ Աստված գիտե, եթե եղանակը լավ եղավ, գոնե 1 հեկտարից 2 տոննա էլ ստանանք՝ լավ կլինի»։

Գյուղն ունի 84 տնտեսություն։ Մարտ ամսվա ձնառատ օրերին են ապավինում, հողագործն իր տարիների փորձով կանխատեսումներն ունի՝ ձյունը շատ է եկել, ուրեմն, բերքն էլ լավ կլինի։ Ամբողջ Ամասիայի տարածաշրջանի հողերի մոտ 70 տոկոսը ոռոգելի չեն։