Ի՞նչ է լինելու պատերազմի ժամանակ գերեվարված անձանց հետ, երբ են հանձնվելու զոհվածների աճյունները. ԿԽՄԿ պատասխանատուի պարզաբանումը

Պատերազմի ավարտից հետո սկսվում է ծանր ու երկարատև գործընթաց՝ գերիների ու զոհվածների  մարմինների վերադարձ, անհետ կորածների որոնում: Այդ գործընթացն իրականացվում է Կարմիր խաչի միջազգային կոմիտեի աջակցությամբ: Թե քանի գերեվարված անձ կա հակառակորդ կողմում, առայժմ տվյալներ չեն հրապարակվում: Բանակցությունները ադրբեջանական կողմի հետ ու նաև այցելություններն այդ անձանց շարունակվում են։

Կարմիր խաչի միջազգային կոմիտեի հայաստանյան ներկայացուցիչները դեռ հոկտեմբերից են սկսել այցելել նրանց: Հասկանալի է, որ այդ մարդկանց հոգեկան և ֆիզիկական վիճակի մասին ևս տվյալներ չեն հրապարակվում՝ առայժմ:

«Ընդհանրապես, Կարմիր խաչի միջազգային կոմիտեի գործունեությունը, հատկապես այս  ժամանակահատվածում, հատկապես գերեվարված անձանց ու զոհվածների մարմինների որոնման ուղղությամբ, հիմնականում հրապարակային չէ»,- նշում է ԿԽՄԿ հայաստանյան պատվիրակության հաղորդակցման ծրագրերի  ղեկավար Զառա Ամատունին՝ ընդգծելով, որ չեզոք, անկախ և մարդասիրական  կազմակերպությունը աշխատում է կողմերի միջև երկխոսության սկզբունքով, ու եթե ինչ-որ խնդիրներ չեն հարթվում մյուս կողմի հետ, կրկին հրապարակման ենթակա չէ, ու կրկին միակ միջոցը մնում է երկխոսությունը:

Թե՛ հայաստանյան և թե՛ ադրբեջանական կողմից սկսվել է աճյունների որոնման աշխատանք: Կարմիր խաչի մասնագետները մասնակցում են, սակայն կրկին տվյալներ չեն հրապարակում: Ժամանակացույց  կամ ժամկետներ ևս չեն նշվում՝ շաբաթներ, անգամ ամիսներ կարող է տևել:

«Գերիների ու աճյունների վերադարձի մասին որոշում կայացնողները երկու երկրների  կառավարություններն են: Կարմիր խաչն օժանդակող և խորհրդատվություն տրամադրող կազմակերպություն է»,- ասում է Զառա Ամատունին: Այդ գործընթացի ավարտից ու արդյունքները ամփոփելուց հետո սկսվում է էլ ավելի բարդ աշխատանք՝ անհետ կորածների որոնումները: Դա արդեն կարող է տևել տարիներ:

Բանն այն է, որ մենք դեռ չենք փակել նախորդ պատերազմի ժամանակ անհետ կորածների որոնման էջը: Դեռ զոհերին արտաշիրիմելու և նույնականացնելու գործընթաց է շարունակվում: Մեկ այլ խնդիր էլ վերջին օրերին համացանցում տարածվող լուսանկարներն ու տեսանյութերն են, կորած ու որոնվող զինծառայողների մասին:

Զառա Ամատունին ասում է, որ այդպիսի լուսանկարներ և տեսանյութեր տարածելու փոխարեն ավելի արդյունավետ է աշխատել համապատասխան կառույցների հետ: «Բացի դրանից՝ կա նաև հոգեբանական կողմ՝ ի վերջո այդ մարդիկ չեն տվել իրենց համաձայնությունը հանրային հարթակում ներկայացվելու համար»,- նշել է ԿԽՄԿ հայաստանյան պատվիրակության հաղորդակցման ծրագրերի ղեկավարը: