Գլխատված մումիաների մոտ գիտնականները հայտնաբերել են հոգեակտիվ նյութեր

Լեհաստանի և Իտալիայի գիտնականները ապացույցներ են գտել, որ հնագույն Նասկա քաղաքակրթության մարդիկ օգտագործել են հոգեակտիվ բուսական նյութեր՝ զոհաբերվող մարդկանց հանգստացնելու համար: Лента պարբերականի փոխանցմամբ՝ այս մասին հաղորդվում է Journal of Archaeological Science-ում հրապարակված հոդվածում։

Հնագետներն ուսումնասիրել են մարդկանց մնացորդները, որոնք թաղված են եղել Պերուի հարավային ափի երկայնքով մ.թ.ա. 3500-ից մինչև մ.թ. 476 թվականները, երբ տարածաշրջանում գոյություն ուներ Նասկա սարահարթի պատվին կոչված նախակոլումբիական քաղաքակրթություն: Այս մշակույթը հայտնի է աստվածների պատվին մարդկանց գլխատելու տարածված պրակտիկայով, իսկ կրոնական ծեսերում օգտագործվում էին, այսպես կոչված, ռազմավար հանդիսացող գլուխներ։ Միևնույն ժամանակ, Նասկայի ժողովուրդն օգտագործում էր այն ժամանակվա համար առաջադեմ տեխնոլոգիաներ ոռոգման, կերամիկայի և բարդ գործվածքների արտադրության համար։

Հետազոտության ընթացքում մազերի նմուշներ են վերցվել ռազմավար հանդիսացող չորս գլխից և 18 մումիֆիկացված մնացորդներից, որոնք թաղված են հնագույն կրոնական շինություններում: Քիմիական նյութերի առկայությունը և կոնցենտրացիան, ինչպիսիք են կոկաինը, բենզոիլէկգոնինը, կոկաէթիլենը, մեսկալինը, տրիպտամինը, հարմալինը և հարմինը, որոշվել են տանդեմ զանգվածային սպեկտրաչափությամբ՝ հեղուկ քրոմատագրության միջոցով:

Գիտնականները զոհաբերված երեխայի մազերի մեջ հայտնաբերել են հարավամերիկյան Սան Պեդրո կակտուսի (Echinopsis pachanoi) քիմիական նյութերի հետքեր, որոնք, ինչպես հայտնի է, պարունակում են հոգեակտիվ միացություններ, այդ թվում՝ մեսկալին։

Որոշ այլ նմուշներում հայտնաբերվել են կոկաինի և Banisteriopsis caapi լիանայի այլ նյութերի (հարմին և հարմալին) հետքեր, որոնք հանդիսանում են ալյաուասկա հալյուցինոգեն ըմպելիքի հիմնական բաղադրիչը: Այս բույսը, որն աճում է Ամազոնի արևադարձային անտառներում և չի հանդիպում ափմերձ շրջաններում, վաճառվել է հեռու վայրերում և, ըստ երևույթին, կարևոր դեր է խաղացել հին բժշկության և ծեսերի մեջ:

Այս արդյունքները ցույց են տալիս, որ Նասկայի ժողովուրդը մահվանից առաջ ծիսական զոհերին տվել է հոգեակտիվ նյութեր և հալյուցինոգեններ: Կոկայի տերևները Պերուի հարավային ափին օգտագործվել են Նասկայի վաղ շրջանից (մ.թ.ա. 100 – մ.թ. 450): Նմանատիպ գործելակերպը բնորոշ էր ինկերին, որոնք այաուասկան օգտագործում էին ծիսական նպատակներով։