Շիրակի մարզում գործող 2 սպանդանոցներն էլ պատրաստ չեն անհատների անասունների մորթ կազմակերպելուն

Պարտադիր սպանդանոցային մորթին անցումը այլընտրանք չունի, բայց շատ խնդիրներ կարգավորված չեն, սպանդանոցների թիվը պահանջվածից պակաս է, իսկ պայմանները, և ոչ միայն շենքային, համապատասխանեցված չեն պահանջվող չափորոշիչներին:

Նախորդ տարիներին կատարված վերլուծություններով` Շիրակի մարզին անհրաժեշտ է մինչև 12 սպանդանոց: Սննդամթերքի անվտանգության տեսչության ցուցակում գործող 2 սպանդանոց է նշվում, որոնք, սակայն, չեն սպասարկում անհատ անասնատերերին, ևս երկուսն էլ կան, որոնք տեսչական մարմնի ցուցակում չեն ու գործունեության համապատասխան թույլտվություն չունեն:

Սննդամթերքի անվտանգության տեսչությունը, որպես գործող սպանդանոցներ, Շիրակի մարզից առանձնացրել է Արդենիս և Բանդիվան գյուղերինը, որոնք կառուցված են խոշոր անասնաֆերմաներին կից, անասնաբուծական բիզնեսի մի մասն են կազմում և անհատներից կենդանիներ չեն ընդունում: Բանդիվանի սպանդանոցում մորթում են միայն իրենց տնտեսության անասունները: Նույնն էլ Արդենիսի սպանդանոցում է:

Կառուցված է ֆերմայի համար ու միայն խոզերի մորթի: Այժմ այս սպանդանոցը չի աշխատում: Սպանդանոցի տնօրեն Սամվել Ղարիբյանի խոսքերով` Սննդամթերքի անվտանգության տեսչական մարմնի մարզային կառույցը սանիտարահիգիենիկ պահանջների անհամապատասխանության պատճառով գործունեությունը ժամանակավոր կասեցրել է:

Փոփոխություններից հետո էլ, սեփականատերն ասում է՝ լավագույն դեպքում, համաձայն է Արփի համայնքի 9 գյուղերի խոզերի մորթն անել, քանի որ սեփականատերը, ունենալով իր կենդանիները, վախենում է, որ դրսից վարակ կներթափանցի ֆերմա: Խոշոր եղջերավոր անասուններ այս սպանդանոցում մորթել չի թույլատրվում, պայմաններ չկան դրա համար:

Մարզի խոշոր եղջերավորների մորթ կազմակերպելու համար սեփականատերը նոր պլաններ ունի, ուզում է շարժական սպանդանոց բերել մարզ: Մարզի անասնատերերին մասնագետներն ուղղորդել են Արդենիսի սպանդանոց: Այն ոչ միայն պատրաստ չէ, այլև մարզի այլ գյուղերից Արդենիս հեռավորությունը մոտ 70 կմ է: Անասնատերերն էլ բողոքում են, թե ինչպես է հնարավոր 500 կգ-անոց կովը բեռնել մեքենան, հետո ժամերով սպանդանոցի մոտ հերթի սպասել, հակառակ դեպքում, նորից ետ գալ:

10 տարի առաջ Գյումրիի նախկին կաթի գործարանի տարածքում կառուցվեց սպանդանոց, այն գործարկման պատրաստ է, բայց թույլտվություն չունի, տեսչական մարմնի ցուցակում էլ ներառված չէ: Սպանդանոցը անհրաժեշտ սարքավորումներն ունի, ունի նաև լաբորատորիա:

Սպանդանոցի տնօրեն Տորիչել Հովհաննիսյանի խոսքերով՝ 2008 թվականից է աշխատել այս սպանդանոցը, 3-4 տարի մորթ է կատարել պաշտպանության նախարարության պատվերներով: Սպանդանոցի գործունեությունը հետագայում շարունակել չի թույլատրվել՝ պատճառաբանությամբ, որ օրենքի պահանջը չի կատարվել, բնակելի, հասարակական վայրերից 300 մետր հեռավորությունը չի պահպանվել: 4 տարի է՝ մերժվում են սեփականատիրոջ թույլտվության դիմումները: Նրա խոսքերով՝ համապատասխան կառույցը նույնիսկ գրավոր մերժում չի տալիս:

Եվս մեկ սպանդանոց էլ գործունեության թույլտվություն չի ստանում Ազատան գյուղում: 10 տարի առաջ գյուղի նախկին անասնաֆերմայում տարածք հատկացվեց: Լենինականի նախկին մսի կոմբինատի արտադրամասի պետն էր ստանձնել սպանդանոցի կառուցումը, մեծ ներդրումներ կատարեց, բայց անավարտ մնաց, հետագայում ֆինանսական աջակցություն չեղավ:

Ազատանի գյուղապետ Վարդան Իկիլիկյանի խոսքերով՝ ցածր տոկոսադրույքով վարկավորման ծրագրեր կային, որոնցից օգտվելու հնարավորություն տնտեսվարողը չունեցավ, ու կառույցը այդպես էլ փակ մնաց, իսկ տարածաշրջանը՝ առանց սպանդանոցի:

Աշոցքում ևս երկու տարի առաջ սկսված ծրագիրը ընթացք չունեցավ, մի քանի անհատներ էլ տարբեր պատճառներով են հրաժարվել սպանդանոցների կառուցումից: Շիրակի մարզում առայժմ անհրաժեշտ ծավալներով ու պայմաններով հագեցած գործող սպանդանոց չկա: