Կե՛ր, աղոթի՛ր և ամուսնացի՛ր Հայաստանում. լիբանանցիները Հայաստան այցելելու մի քանի պատճառ ունեն

Լիբանանի զբոսաշրջության նախարարը հայ է. նա Ավետիս Կիտանյանն է: Լիբանանցի զբոսաշրջիկներին Հայաստան ուղղելու հարցում մի կողմից՝ հայկական արմատներն են իրենց գործն անում, մյուս կողմից՝ օբյեկտիվ իրականությունը: Նրա կարծիքով՝ Հայաստանն այն երկիրն է, որը պետք է տեսնի յուրաքանչյուր լիբանանցի:

«Հայաստանում բոլոր շրջաններն էլ լավն են, հենց ոտքդ Հայաստան դրեցիր, արդեն դրախտի մեջ ես»,- իրեն պատահած ամեն լիբանանցու Հայաստանն այսպես է նկարագրում Կիտանյանը:

Ավետիս Կիտանյանը SHANTNEWS.am-ի հետ զրույցում նշեց մի քանի պատճառ, որոնք շահագրգռում են լիբանանցիներին այցելել Հայաստան:

Լիբանանահայերը՝ հեղինակություն

«Լիբանանահայերը Հայաստանի նկատմամբ կարոտախտ ունեն: Հանգստանալու կամ լավ ժամանակ անցկացնելու համար Հայաստան այցելելու առիթը բաց չեն թողնում: Բացի այդ, ասեմ, որ մեծ մասն այդտեղ հարկաբաժիններ են գնել, բիզնես են անում: Իսկ երբ լիբանանցին հարևան լիբանանահայից, գործընկերոջից լսում է երկրի գեղեցկության, օրինավորության մասին, խանդավառվում է ու գնում Հայաստան: Հայաստան այցելողների թիվը հետզհետե ավելանում է: Լիբանանյան ճամփորդական գրասենյակներն այս ուղղությամբ մեծ աշխատանք են տանում: Լիբանանյան համայնքը Լիբանանում մեծ հարգանք է վայելում: Այս ամենի հետևանքով նրա պատմությունը, մշակույթը, արվեստը, արհեստը բոլորին ծանոթ է, դրա համար էլ հետաքրքրություն է առաջանում Հայաստանին ծանոթանալու»:

Աղոթե՛ք Հայաստանում

Լիբանանում մարոնիտների և ուղղափառների կրոնական մեծ համայնք կա: Հավատացյալները հետաքրքրված են Հայաստանով:

«Արաբ քրիստոնյաները շատ են սիրում նաև հայկական եկեղեցիները տեսնել և դրա համար ևս այցելում են Հայաստան: Լիբանանցին, հատկապես քրիստոնյան, գիտի, որ Հայաստանն առաջին քրիստոնյա երկիրն է, մեր եկեղեցուն, մեր պատմությանը ծանոթ են: Այսպիսով՝ շատերը կրոնական զբոսաշրջությունն են կիրարկում»:

Հայկական խոհանոցի գրավչությունը

«Լիբանանցիները ծանոթ են մեր կերուխումի ոճին: Չնայած արևմտահայերի ու արևելահայերի խոհանոցի ճաշակը տարբեր է, բայց Լիբաբանում հայկական ճաշ ուտելը մեծ հաճույք է, փափագ ունեն՝ գնալ Հայաստան ու հայկական խոհանոցի համեղ ուտեստները համտեսել»:

Առանց ԶԱԳՍ-ի, ԶԱԳՍ-ի նպատակով

Լիբանանում չկա Քաղաքացիական կացության ակտերի գրանցման (ԶԱԳՍ) արարողություն, այս նպատակով լիբանանցիները հաճախ մեկնում են Վրաստան և Կիպրոս։

«Այստեղ միայն կրոնական արարողությամբ ենք պսակ անում, ԶԱԳՍ-ը Լիբանանում ընդունված չէ, գոյություն չունի: Բայց եթե այդ ամուսնության ձևը դրսում անում են, Լիբանանում էլ են գրանցում, Սահմանադրությամբ ընդունված չէ: ԶԱԳՍ-ի արարողությունը սիրում են անել Կիպրոսում, մեծ թվով մարդիկ են դա անում, փաստաղթերով վերադառնում են Լիբանան ու գրանցում ամուսնությունը: Լիբանանից Կիպրոս են գնում, որովհետև արագ է և էժան: Եթե իմանանք, որ Հայաստանում այդ կարելիությունը կա, ես խոստանում եմ՝ այդ ուղղությամբ աշխատանք կանենք, որ լիբանանցիները նաև դրա համար Հայաստան գան»:

Ամանորը՝ Հայաստանում

«Անցած տարի բավականին շատ լիբանանցիներ ցանկացան Հայաստանում Ամանորն անցկացնել, այդպես էլ եղավ: Բայց մի խնդիր կա. Հայաստանում Նոր տարվա շրջանում ամեն տեղ փակ է, տոնական օրերին երբեմն միայն հյուրանոցների մեջ գործող ճաշարաններն են աշխատում: Այդ ամենը չէր դյուրացնում, որ մարդիկ երկարատև կեցությամբ զբոսաշրջություն անեին՝ Ամանորի հետ կապված: Մեզ մոտ՝ Լիբանանում, ընդհակառակը, խանութներն ու ռեստորանները 24 ժամ բաց են մնում: Այնուամենայնիվ, մեծ թվով լիբանանցիներ կան, որ այս Ամանորին Հայաստանում կլինեն»:

Մերձավոր Արևելքի միակ երկիրը, որը պաշտոնապես ճանաչել է հայոց ցեղասպանությունը, Լիբանանն է: Այստեղ հարգում ու բարձր են գնահատում հայերին: Պատահական չէ, որ Լիբանանում քրիստոնեական Սուրբ Ծնունդը համարվում է ոչ աշխատանքային օր: Այն ընդգրկված է պետական տոների ցանկում:

Լիբանանում Հայաստանի դեսպանության կայքի տվյալներով՝ Լիբանանահայ համայնքը մինչև 1970-ական թվականների կեսերը մոտ 250-300 հազար էր: Քաղաքացիական երկարատ և պատերազմի ու դրա հետևանքով առաջացած անապահովության ու տնտեսական տևական ճգնաժամերի հետևանքով այդ թիվը կրճատվել է՝ հասնելով շուրջ 140-150 հազարի: Հաճախ տրվում են  ավելի մեծ և ավելի փոքր թվեր, սակայն դրանք հիմնված չեն մարդահամարների վրա: