Պատմություն մեր մեջ ապրող երեխայի իրականացած երազանքի մասին. «Շանթ»-ը սկսում է «Թղթե երազանք»-ի ցուցադրությունը

Բանաստեղծություններ գրող Սուրենի, ապագա երաժիշտ Դավիթի, գիշերօթիկ դպրոցում հայտնված Նարեի, քարերով դույլը մարզագույք դարձրած Արթուրի և էլի շատ պատմություններ տարիներ առաջ հայտնվեցին «Շանթ»-ի եթերում, ու հույզերի պակաս չեղավ:

Պատմությունները հուզիչ էին այնքան, որքան դաժան էին: Հերոսներից մեկը, օրինակ՝ Արսենը, մոռացած քանդակագործ դառնալու երազանքը, արհեստ էր սովորել ու տուն էր պահում: Դագաղագործ էր դարձել, որ քույրերն ու մայրը ապրեին:

Հովիկն ուներ փայլուն մաթեմատիկական ունակություններ, չուներ համակարգիչ, ապրում էր հին ու քայքայված տնակում, մոր  հետ: Հովիկը թղթից էր համակարգիչ սարքել:

«Շանթի» նախաձեռնություններից հետո շատ բան փոխվեց Հովիկի, Արսենի և մեր մյուս հերոսների կյանքում: Մեր տեսանյութերից հետո Հովիկը համակարգիչ ունեցավ:

«Շանթ»-ի նախաձեռնած մարաթոնի գումարներով Հովիկն ու Արսենը, նաև շատ այլ կարիքավոր ընտանիքներ, որոնցում ամեն մի երեխա իր երազանքն ուներ, ունեցան իրենց բնակարանները՝ մեծ, հարմարավետ, լուսավոր: Երազանքներն էլ դարձան ավելի շոշափելի, ավելի մոտ, ավելի իրական:

Արսենի, Հովիկի ու մյուսների թղթե երազանքները «Շանթ»-ում «Թղթե երազանք»-ն էկրանավորելու առիթ դարձան:

Կինո դարձած այդ պատմությունները մի քանի կերպար դարձան, որոնք, ինչպես, իրական կյանքում, այնպես էլ կինոյում, էլի հուզում են: Արցունքները խեղդում են կոկորդդ իրականության երբեմն սարսափ հիշեցնող դաժանությունից, բայց նաև արցունքներ են հայտնվում, երբ երևում է հույսը, երբ ավելի լավ կյանքի կամքն անսասան է, երբ երազանքի ճանապարհով գնալու որոշումը` անբեկանելի:

«Մանկության բարդությունները կա´մ կոփում են, կա´մ թուլացնում: Մեր հերոսի դեպքում կոփել են ավելի շատ և, մանկության տարիներին ստացած դասը, հետագայում դարձել է վահանի նման մի բան, որ հանդիպած դժվարություններն արդեն այնքան էլ դժվար չեն թվում տեսածի ու ապրածի համեմատ»,- ասում է ֆիլմի գլխավոր հերոս Հայկի դերակատար Արսեն Միքայելյանը:

Դագաղագործի կերպարը մարմնավորած Դավիթ Հակոբյանը ավելացնում է.

«Այն, ինչ ուզում ենք ցույց տալ, այն ինչ դրված է ֆիլմի հիմքում, շատ կարևոր է և´ սերունդների համար, և´ նոր դաստիարակվող երեխաների համար, և մեր ընդհանրապես լինել-չլինելու համար, մեր նպատակի համար»:

Մանրամասները` ռեպորտաժում: