Մինասի ևս մեկ որմնանկար սպասում է վերականգնման

Ազատանի մշակույթի տանը գտնվող Մինասի որմնանկարը վերջինն է, որը վերականգնման կարիք ունի: Հիշեցնենք՝ «Մինաս Ավետիսյան» հիմնադրամը ֆինանսավորման տարբեր աղբյուրներով վերջին մի քանի տարիներին վերականգնեց, որոշ դեպքերում տեղափոխեց Մինասի 10 որմնանկար: Վերջինը «Գիշեր» և «Ցերեկ» որմնանկարներն էին: Հիմա վերականգնման իր հերթին է սպասում Ազատանի մշակույթի տանը գտնվող որմնանկարը: Այն 80-ականներից պահպանվել է խոնավ պայմաններում, ինչի հետևանքով առանձին հատվածներում ներկի շերտի կորուստ և վնասված տեղեր կան: Հիմնադրամն ու Ազատանի գյուղապետարանը միջոցներ են փնտրում որմնանկարը վերականգնելու համար:

«Թել են մանում» այսպես է կոչվում որմնանկարը, որը 1970-71 թվականներին Մինաս Ավետիսյանը նկարել է Ազատան գյուղի մշակույթի տանը: Բնապատկերում գյուղացի կանայք են, ովքեր իլիկով թել են մանում: Մինասի որմնանկարներում Ջաջուռի շունչն է, բայց այս մեկում պատկերել է դրվագներ 70-ականների Ազատանից: Այդ տարիներին իրենց գյուղում ոչխարաբուծությամբ շատ են զբաղվել, ու բոլոր կանայք են թել մանել:

Մինասը 2 որմնանկար ունի, որոնք նույն անունն են կրում ՝«Թել են մանում»: Նույն կերպարներով, բայց ավելի մեծ չափերով որմնանկարը «Զվարթնոց» օդանավակայան տեղափոխվեց: Բայց Ազատանում Մինասը փոքր-ինչ այլ մոտեցում է տվել: «Թել մանող կանանց» գլխավերևում կարծես մեկ այլ որմնանկար կա, որտեղ սարեր են ու երկինքը:

«Ըստ էության, երկու որմնանկար է, բայց մեկ կոմպոզիցիա: Նկարի ներքևի հատվածում ունենք ներկի շերտի կորուստ: Ի դեպ, ասեմ, որ դա շատ վաղուցվա հետքեր են՝ 80-ականների վերջերի: Այսինքն՝ նույնիսկ մինչև երկրաշարժը դրանք կային: Տեղափոխման խնդիր չունենք, ինչը շատ կարևոր է: Կոսմետիկ ռեստավրացիոն խնդիրներ կան, որպեսզի մոտակա 25-30 տարիների ընթացքում ավելի լուրջ բաներ չպատահեն»,- Shantnews-ին ասել է «Մինաս Ավետիսյան» հիմնադրամի խորհրդի նախագահ Արման Ավետիսյանը:

Որմնանկարի ներքևի հատվածում ներկի շերտը թափվել է, առանձին հատվածներում վնասվածքներ կան: Սա խոնավության հետևանքով է: 90-ականներից մինչև 2012-ը մշակույթի տունը գրեթե չի գործել, խոնավ ու վթարային շենքում որմնանկարի պահպանության համար պայմաններ չեն եղել: Շենքը 7 տարի առաջ պետական ֆինանսավորմամբ վերանորոգվել է, բայց որմնանկարի վերականգնման համար  միջոցներ չեն հատկացվել: Շենքի վերականգնումն ապահովել է, որ որմնանկարի վնասված հատվածները չավելանան: Անցած տարի գյուղապետարանն է նախագիծ-նախահաշիվ պատվիրել՝ հասկանալու համար, թե ինչքան կարժենա վերականգնումը:

«Մոտավորապես 6-7 մլն դրամի հետ կապված խնդիր է: Կա նաև կազմակերպություն, որը համաձայն է այս գումարի կեսի չափով ֆինանսավորման դեպքում էլ գործն անել: Կարևորը Մինասի թողած արժեքը պահպանելն է»,- Shantnews-ի հետ զրույցում նշել է Ազատանի գյուղապետ Վարդան Իկիլիկյանը:

Գյուղապետարանը դիմել է հասարակական կազմակերպություններին, «Մինաս Ավետիսյան» հիմնադրամն էլ պատրաստվում է դիմել Կրթության, գիտության, մշակույթի և սպորտի նախարարությանը: Աշխատանքի ծավալները մեծ չեն: Ակնկալում են, որ կգտնվեն ֆինանսավորման աղբյուրներ, ինչպես գտնվեցին շատ ավելի վատ վիճակում գտնվող «Գիշեր» և «Ցերեկ» որմնանկարների վերականգնման և տեղափոխման համար: