Մեդիագրագիտությունը նաև անվտանգության խնդիր է. Հովհաննես Հովհաննիսյան

ՀՀ ԱԺ պատգամավոր, ԿԳ նախկին փոխնախարար Հովհաննես Հովհաննիսյանը, անդրադառնալով մեդիագրագիտության կարևորությանը, խոսելով այն ուսումնական ծրագրում ներառելու հնարավորության մասին, կարծիք հայտնեց, որ այն կենսական կարևորություն ունեցող առարկա է:

«Այն, ինչ կատարվում է այսօր աշխարհում և Հայաստանում, երբ կեղծ լուրերը վայրկենապես տիրաժավորվում են, օրակարգ են ստեղծում, ցույց է տալիս, որ այսօր մենք իրապես կարիք ունենք մեդիագրագետ հասարակություն ունենալու, որ կարողանա կեղծ լուրը զատել իրական լուրից, հետևելու պաշտոնական տեղեկատվությանը, չընկնելու տարբեր տեսակի մանիպուլյացիաների տակ, դա ոչ միայն տեղական, այլև տարածաշրջանային ու գլոբալ մակարդակով»,- SHANTNEWS.am-ի հետ զրույցում ասաց նա:

Թե որ դասարանից կներդրվի մեդիագրագիտություն առարկան, այդ հարցն, ըստ Հովհաննիսյանի, պետք է քննարկել մասնագետների հետ: Նրա կարծիքով՝ կրթության նախարարությունը համապատասխան կազմակերպությունների հետ, «Մեդիա նախաձեռնությունների կենտրոն»-ի հետ, որն այդ գործի առաջամարտիկն է, պետք է քննարկի երեխաների մանկավարժա-հոգեբանական տարիքը, ընկալումները և այլն, հասկանա՝ որ տարիքից է առավել արդյունավետ այդ առարկայի ներառումը և որքան ժամանակով պետք է այն դասավանդվի: Պատգամավորի կարծիքով՝ սրանք ավելի շատ տեխնիկական հարցեր են, որ պետք է քննարկվեն մասնագետների հետ:

«Ես ուղղակի  շեշտեցի խնդրի կարևորությունը, ասացի, որ խնդիրը բավական կարևոր է, և այն պետք է լուծում ստանա կրթական մակարդակով: Ինձ համար կոնցեպտուալ առումով էր կարևոր խնդիրը բարձրացնելը, իսկ արդեն թե տեխնիկապես որ դասարանից կլինեն մոդուլները, քանի ժամով, սրանք արդեն քննարկվելիք հարցեր են: Տարիքային ցենզ չկա, որովհետև երբ տեսնում ես՝ ովքեր են ընկնում մանիպուլյացիաների այդ ալիքի տակ, տեսնում ես, որ նրանք ոչ միայն դեռահաս տարիքի մարդիկ են, այլև հասուն մարդիկ, այդ տեսանկյունից կարծում եմ՝ դա միայն դպրոցականներին չի վերաբերում, այլև բուհական, հետբուհական մակարդակում է կարևոր, շարունակական կրթության մակարդակում, ընդհանրապես բոլոր մակարդակներում այն շատ կարևոր է»,- ասաց նա:

Հովհաննիսյանի գնահատմամբ՝ մեդիագրագիտությունը նաև անվտանգության խնդիր է, որովհետև մենք ոչ պատերազմ, ոչ խաղաղության կարգավիճակում գտնվող երկիր ենք, և անընդհատ մեր հարևան երկրների, հատկապես՝ Ադրբեջանի կողմից, նմանատիպ մանիպուլյացիաներ տեղի են ունենում, երբ պետք է ճիշտ կողմնորոշվել: Նա հիշեցրեց՝ ապրիլյան քառօրյա պատերազմի ժամանակ անընդհատ նմանատիպ տեղեկություններ էին «նետվում» մեդիադաշտ ու փորձում պանիկայի երևույթներ հարուցել, նույն այդ երևույթների դեմն առնելու համար ևս մեդիագրագիտությունն անհրաժեշտ պայման է:

Հարցին՝ արդյո՞ք մեդիագրագետ հասարակությունը մանիպուլյացիաներից պաշտպանված լինելու միակ անհրաժեշտ պայմանն է, թե զուգահեռ քայլեր են պետք, նա պատասանեց.

«Զուգահեռ քայլեր պետք է լինեն, բայց դա պայմաններից մեկն է՝ ճիշտ կարողանալ լուրերը զատել, իրականը կեղծիքից զատել, նայել աղբյուրը, ճշտել պաշտոնական տեղեկատվությունը: Սա բավական խոշոր դաշտ է, ես մատնանշում եմ մեդիագրագիտության միայն մի հատվածը: Ինքս էլ հաճախ լուրը կարդում եմ, աղբյուրը չեմ նայում, զգում եմ, որ մի բան այն չէ, հետո նայում եմ աղբյուրը ու հասկանում, որ ես էլ եմ մանիպուլյացիայի ազդեցության տակ»: