Երբ համաներման նախագիծը քննարկվում էր, մեզ քննադատում էին, որ այն ծավալուն և ընդարձակ չէ. Զեյնալյանը՝ կրկնահանցանքների մասին

ՀՀ արդարադատության նախարար Արտակ Զեյնալյանը փետրվարի 22-ին լրագրողների հետ ճեպազրույցի ժամանակ անդրադարձավ ցմահ դատապարտյալների ներման խնդրագրերին: Հարցին՝ արդյո՞ք Մհեր Ենոքյանի դեպքը խանգարեց, որպեսզի այլ ցմահ դատապարտյալների էլ ներում շնորհվի, և համահարթեցում եղավ:

«Որևէ պատճառահետևանքային կապ չկա, այդ համահարթեցման որակման հետ համաձայն չեմ, դա սուբյեկտիվ վերաբերմունք է, ներքին համոզմունքի դրսևորում է, որ իրականացրել են ՀՀ վարչապետը և ՀՀ նախագահը»,- ասաց նա:

Լրագրողները հետաքրքրվեցին՝ ի՞նչն է խնդիրը, որ ներման խնդրագրերից միայն 2-3-ն են բավարարվել, Զեյնալյանը պատասխանեց, որ խնդիրն ամբողջությամբ սուբյեկտիվիզմի ոլորտում է, ներքին համոզման և աշխարհընկալման:

«Սա մեկնաբանման ենթակա չէ որևէ մեկի կողմից, ցանկացած մեկը կարող է մտավարժանքներ անել, բայց բոլոր դեպքերում դրանք լինելու են մտավարժանքներ, որոշումը կայացնողը՝ ներքին համոզմունքների, արժեհամակարգի հիման վրա, նախագահն ու վարչապետն են»,- ասաց նա:

Ճշտող հարցին՝ այսինքն ցմահ դատապարտյալները կարող են դիմել ու հույս չունենա՞լ արդարացման, Զեյնալյանը պատասխանեց՝ եթե կա իրավունքը, այդ իրավունքը կարող է նաև իրացվել, ապա հայտնեց, որ մի քանի հոգու նկատմամբ ներում կիրառվել է, սակայն սա միակ ինստիտուտը չէ, կա նաև վաղաժամկետ ազատման ինստիտուտ, որից օգտվում են, և գործնականորեն այն դրսևորվում է:

Անդրադառնալով դեպքերին, երբ համաներմամբ ազատ արձակված անձինք կրկին հանցանք են գործում, նախարարն ասաց.

«Երբ համաներման նախագիծը քննարկվում էր, մենք ենթարկվում էինք քննադատության, որ այն ծավալուն և ընդարձակ չէ: Մենք նաև ասում էինք, որ կարող է լինել հանցավորության մակարդակի աճ, որովհետև յուրաքանչյուր համաներումից հետո դա տեղի է ունենում, և կարող են լինել մարդիկ, որոնք դիմել են հանցագործությունների: Համաներմամբ ազատ չեն արձակվել այն մարդիկ, որ մի անգամ ներվել են կամ պայմանական վաղակետ ազատ են արձակվել: Համաներմամբ ազատ արձակվածները մի անգամ հանցանք կատարած անձինք են»:

Զեյնալյանն ասաց, որ համաներումը լավագույն ինստիտուտը չէ, պատժողական քաղաքականությունից անցում է կատարվում վերականգնողական արդարադատության, վերականգնողական խնդիրներն այս ճանապարհով լուծելուն, և աստիճանաբար պետք է անհատական աշխատանք կատարելով դա իրականացնել: Նա նաև տեղեկացրեց՝ հանդես են եկել օրենսդրական նախաձեռնությամբ առ այն, որ անձը, ով ՔԿՀ-ից ազատ է արձակվում, երկու ամիս ստանա նպաստ, որպեսզի այդ ընթացքում կարողանա գտնել աշխատանք և ստիպված չլինի դիմել հանցագործության:

Նախարարը հայտնեց՝ դեռ օրինական ուժի մեջ մտած դատավճիռ չկա, որ կարողանան վերլուծություն կատարել՝ հասկանալու համար, թե համաներմամբ ազատ արձակվածներից քանիսն են դիմել կրկնակի հանցագործության: