Ինչո՞ւ Մհեր Եղիազարյանին հարկադրաբար չեն կերակրել

Մարդու իրավունքների պաշտպանության և հանրային հարցերի մշտական հանձնաժողովի նիստի ժամանակ ՀՀ արդարադատության նախարար Արտակ Զեյնալյանն ասել է, որ ցմահ դատապարտյալ Մհեր Եղիազարյանի մահվանից առաջ էլ մահացության դեպքեր են գրանցվել:

«Հանկարծամահ եղավ Մնջոյանը, դրանից հետ ևս մեկ հոգի հանկարծամահ եղավ սրտամկանի ինֆարկտի պատճառով: Դրանից հետո մի քանի հոգու մենք տարել ենք, վիրահատություն են իրականացրել՝ անոթների ստենտավորում է իրականացվել, անվճար՝ պետության հաշվին, և էդ մարդկանց կյանքը փրկվել է: Կենտրոնանալ մեկ անձի վրա, կարծում եմ, տարբերակված մոտեցում է, և այստեղ կարող են խտրականության էլեմենտներ լինել: Մեզ համար բոլորի կյանքը  թանկ է՝ անկախ նրանից, թե ինչում է նա մեղադրվում: ՔԿՀ-ները վայրեր չեն, որտեղ պետք է հասունանա մարդու մահը»,- ասել է Արտակ Զեյնալյանը՝ հավելելով, որ վիրահատության այդ տեսակը քաղաքացիական կյանքով ապրողների համար այդքան հասանելի չէ, որքան դատապարտյալների համար:

Մարդու իրավունքների պաշտպանության և հանրային հարցերի հանձնաժողովի անդամ Թագուհի Թովմասյանը նկատել է, որ Եվրոպական կոնվենցիաներում ամրագրված մի այսպիսի պրակտիկա կա՝ եթե մարդը, ով գտնվում է պետական հոգածության ներքո, հացադուլ է հայտարարում ու նրա կյանքին վտանգ է սպառնում, նրան հարկադրաբար են կերակրում:

«ՀՀ-ից բացի, ես չեմ հանդիպել երկիր, որտեղ իրավական նորմատիվ ակտերով կարգավորվեն այս հարաբերությունները: ՀՀ կառավարության որոշման հիմքում դրված են Եվրոպական դատարանի վճիռները: Սա շատ լավ պրակտիկա է, որ Հայաստանն ունի: Էս տեսակետից Հայաստանն օրինակելի է: Եվրոպական դատարանի իրավունքի համաձայն՝ անձին չի կարելի կերակրել այնքան ժամանակ, քանի դեռ ինքը չի կամեցել, որ իրեն կերակրեն, կամ երբ գիտակցություն չունի և կոմայի մեջ է: Այդ ժամանակ կարելի է նրան հարկադրաբար կերակրել՝ երակային սնուցում տալ, բայց երբ նա վերականգնեց գիտակցությունը, բուժանձնակազմն այլևս իրավունք չունի շարունակել հարկադրաբար սնուցումը»,- ասվածին արձագանքել է արդարադատության նախարարը՝ հավելելով, որ Մհեր Եղիազարյանի դեպքում նման իրավիճակ չի եղել, ուստի նրան չէր կարելի հարկադրաբար կերակրել:

Ինչ վերաբերում է այն հարցին, թե ինչո՞ւ ներում չի շնորհվել.

«Ներում շնորհում է նախագահը՝ վարչապետի ներկայացմամբ: Սա որևէ ձևով նորմավորված չի, սա անհատական մոտեցում է, սա ներքին համոզման մոտեցում է, սուբյեկտիվ է: Կա ներման հանձնաժողով, որը տալիս է իր խորհուրդը՝ ներելու կամ չներելու վերաբերյալ: Դա քննարկում է վարչապետը, կազմում է նախագիծ և ներկայացնում նախագահին: Սա բացարձակ հայեցողություն է: Մենք չենք կարող միջամտել»: