Ղարաբաղյան խնդրի խաղաղ կարգավորման ընկալումները Հայաստանում, Արցախում և Ադրբեջանում տարբեր են. միջազգային զեկույցի արդյունքները

Ինչպես են պատկերացնում Լեռնային Ղարաբաղի հարցի խաղաղ կարգավորումը Հայաստանում, Արցախում և Ադրբեջանում:

Այս մասին սոցոլոգիական հետազոտություն է կատարել INTERNATIONAL ALERT միջազգային կազմակերպությունը: Ուսումնասիրության արդյունքում կազմվել է զեկույց, որի շուրջ այսօր քննարկում է տեղի ունեցել Շիրակի պետական համալսարանում: Որոնք են խաղաղության ընկալումները 3 երկրներում և արդյոք դրանք համընկնում են, զեկույցի համահեղինակները նշել են, որ երեք հասարակություններին միավորում են հակամարտության տարբեր ասպեկտներին վերաբերող մի շարք ընդհանրություններ և տարբերություններ:

Ոչ թե խաղաղություն ու պատերազմ, այլ պատերազմի այլընտրանքների փնտրտուք և խաղաղ  կարգավորման պատրաստակամության բացահայտում, որը հակամարտող կողմերն ունեն: Միջազգային կազմակերպության ուսումնասիրություններն այս ուղղությամբ են եղել: Հետազոտությունները Հայաստանում,  Արցախում և Ադրբեջանում կատարվել են 2016-ի ապրիլյան պատերազմից հետո:

Ըստ զեկույցի՝ այդ ժամանակ կրած կորուստներից հետո հակամարտության 2 կողմերում  խնդրի խաղաղ կարգավորման ցանկությունն ավելի ակնհայտ է եղել: Միայն թե խաղաղության ընկալումները հայկական երկու պետություններում ու Ադրբեջանում տարբեր են:

«Ունենք երկու մոտեցում՝ «Ոչ մի թիզ հող» և «Ղարաբաղը մերն է»: «Ոչ մի թիզ հող»՝ մեր կողմից և «Ղարաբաղը մերն է»՝ ադրբեջանական կողմից: Բայց պետք է մտածենք՝ ինչ կա դրա հետևում: Երբ խոսում ենք փոխզիջումներից, միշտ ասում ենք, որ պետք է գնանք փոխզիջումների, բայց որն է այդ փոխզիջումը և փոխզիջում միշտ պատկերացնում ենք հողը:  Մենք ասում ենք կգնանք փոխզիջման, հող չենք տա, բայց խաղաղություն ենք ուզում: Իսկ որն է խաղաղությունը ադրբեջանցու համար: Մինչև այդ խաղաղությունը նույնը չլինի երեք կետում էլ՝ Հայաստանում, Արցախում և Ադրբեջանում, մենք չենք հասկանա, թե ինչ ենք ուզում: Պարզվում է՝ Ադրբեջանի համար Ղարաբաղյան խնդրի խաղաղ կարգավորումը արդարությունն է, իսկ իրենց համար արդարությունը հողեր վերցնելն է: Նորից գալիս ենք նույն կետին »,- ասել է լրագրող, զեկույցի համահեղինակ Մարկ Գրիգորյանը:

Ադրբեջանում պետական մակարդակով  թշնամանք է հրահրվում:  Սա բանախոսները նշեցին: Ու սա դժվարացնում է հասարակությունների միջև երկխոսությունը: Երկխոսություններն ու բանակցությունները միայն դիվանագիտական հարթակում են, որոնց մասին երկու երկրներում էլ հասարակությունները ամեն ինչ չէ, որ իմանում են: Սա ամրագրել են զեկույցում: Ուսումնասիրությունները ցույց են տվել, որ երկու երկրներում էլ նրանք, ովքեր կոնֆլիկտի մաս են կազմել, ավելի շատ են շահագրգռված խնդրի խաղաղ կարգավորմամբ: Խոսքը փախստականների մասին է: Զեկույցի հեղինակները եզրակացություններ են կազմել, որոնք նաև խորհուրդներ են պարունակում: Դրանք ներկայացնելու են հակամարտող, ինչպես նաև միջնորդ կողմերին: