Շիրակի մարզի խցանված հեղեղատարները մաքրելու համար գյուղերում ակնկալում են կառավարության աջակցությունը

Ամեն տարի աշնանն ու գարնանը Շիրակի մարզի գյուղերում օրակարգային է դառնում սելավատարները մաքրելու խնդիրը: Գարնանը մասնակի մաքրել են, ոռոգման սեզոնին քիչ ջրի ու երաշտի պատճառով սելավատարները դարձյալ խցանել են տիղմն ու  բուսականությունը: Սրան գումարվում է նաև կենցաղային աղբը, որը հեղեղատարներ են լցնում գյուղացիները: Խնդիրը մշտական է Արթիկի տարածաշրջանի գյուղերում, որտեղ Մանթաշի ջրամբարից ջուրը տեղ է հասնում քայքայված ու հողե հունով սելավատարներով:

Հեղեղատարը Նոր Կյանք գյուղում ծխում է: Հեռվից տեսարանն այսպիսին էր: Ջուրն ու կրակը անհամատեղելի են, բայց այս դեպքում հնարամիտ գյուղացու ջանքերով մեկտեղվել էին: Անպետք ծղոտն աղբամանում հայտնվելու փոխարեն կուտակել են հեղեղատարում: Լցրել են, հետո մտածել հետևանքների մասին ու աղբն այրել:

Հեղեղատարով բարակ ջուր է հոսում: Մանթաշի ջրամբարի գետակներով այն հասնում է ցածրադիր գյուղեր: Ջրի մեծ հոսք ոռոգման սեզոնին էլ չի եղել, բայց, միևնույն է, եղածն էլ իր հետ կենցաղային աղբ է բերում: Վերևի գյուղերից աղբը հասնում է հարևան ցածրադիր համայնքներ, այստեղից էլ կուտակված աղբը ջուրը տանում է ջրամբար: Հիմնականում հողե հունով սելավատարները ոչ միայն աղբն է խցանում, այլև աճած բուսականությունը, ինչի հետևանքով նեղացել է սելավատարների հունը:

Փանիկը Արթիկի տարածաշրջանում նախորդ տարիներին սելավներից ամենաշատ տուժած գյուղն է: Փանիկում են խաչվում Մանթաշի ջրամբարից եկող երկու գետակները: 2003-ին էր ամենամեծ սելավը եղել, բանը հասել էր բնակիչների տարհանմանը:

Վերջին 10 տարիներին հեղեղավտանգ իրավիճակ չկա, որովհետև տեղումներն են քիչ, բայց գյուղապետն է նշում` սելավատարների վիճակը մնում է նույնը՝ հունը նեղացել է, այն մաքրելու համար էլ ֆինանսական միջոցներ չկան: Նոր Կյանք, Փանիկ, Մեղրաշեն,Սպանդարյան, Վարդաքար … Արթիկի տարածաշրջանի բոլոր գյուղերն են տարիներ շարունակ առանձին, երբեմն էլ համատեղ դիմումներ հասցեագրել կառավարությանը: Հերթը սելավատարների համար ֆինանսավորում ստանալուն այդպես էլ չի հասել: Իսկ գյուղապետարանները մաքրել են միայն այն հատվածները, որոնք անհրաժեշտ են ջուրը գյուղ հասցնելու համար:

«Մենք չենք կարող մեծ աշխատանքներ կատարել: Տարեկան մաքրման աշխատանքներ տանում ենք այն հատվածներում, որտեղ անհրաժեշտ է, որտեղ աղետավտանգ է, բայց ամբողջապես մեր սելավատարները մաքրելու կարիք ունեն, և դա արդեն մեծ գումարի խնդիր է, համայնքը չի կարող իր ուժերով մաքրել: Նախորդ տարիներին դիմել ենք կառավարություն: Եկել են, ուսումնասիրել, հավանության են արժանացրել, թե որ տարածքները պետք է մաքրվի, հողային առուները լայնացվի»,- SHANTNEWS.am-ի հետ զրույցում ասել է Նոր Կյանք գյուղի ղեկավար Արա Սուքիասյանը:

Համայնքային բյուջեները միայն շատ փոքր հատվածների, այն էլ մասնակի մաքրման համար են բավարարել: Հիմա Արթիկի տարածաշրջանի գյուղերը նորից են դիմելու կառավարությանը, բայց ոչ թե պահանջով, այլ համագործակցության առաջարկով:

«Եթե մեր ամբողջ բյուջեն դնենք հեղեղատար կառուցելու համար, կարող ենք ամենաշատը 200 մետր կառուցել: Համայնքը պատրաստ է իր ներդրումը ունենալ ոչ թե միայն պահանջողի դերում, այլև մասնակցողի դերում, որպեսզի կառուցվի նորմալ հեղեղատար»,- SHANTNEWS.am-ի հետ զրույցում նշել է Փանիկի գյուղապետ Վարդան Մակեյանը:

Համայնքի ու պետության համաֆինանսավորմամբ սուբվենցիոն ծրագրերը, գյուղապետերի խոսքով, սելավատարների հիմնանորոգման համար կիրառելի չեն: Մեծ գումար է պահանջվում, որի մասնակցային վճարումները կատարել գյուղապետարանները չեն կարողանա: Գործադիրին նոր նամակ-դիմումները հասցեագրելու են համաֆինանսավորման չափը գյուղական բյուջեների հնարավորություններից ելնելով հաշվարկելու առաջարկով: