Ստոմատոլոգը հերքել է հայտնի ատամնաբուժական միֆերը

Փետրվարի 9-ին աշխարհը նշում է ստոմատոլոգի միջազգային օրը։ Եվրոպական բժշկական կենտրոնի ատամնաբույժ Յակիմ Լախայը Gazeta.Ru-ին պատմել է ամենատարածված առասպելների մասին, որոնց բախվում են ատամնաբույժները։

Մասնագետի խոսքով՝ ամենատարածված առասպելն այն է, որ կաթնատամները բուժելու կարիք չունեն։

«Եթե դրանք չբուժվեն, ապա վաղաժամ կորցնելու հավանականություն կա, ինչը կհանգեցնի նրան, որ մշտական ​​ատամի տեղը կփոխարինվի հարևան կաթնային ատամներով, որոնք կսկսեն թեքվել դեպի բացակայող ատամը։ Ավելին, չբուժված կաթնատամները վարակի աղբյուրեն. վարակները կարող են արյան միջոցով տարածվել երեխայի օրգանիզմ՝ դրանով իսկ վնասելով երիկամներին, լյարդին և նույնիսկ սրտին: Առաջին հերթին, իմունիտետը հարվածի տակ է, ուստի կաթնատամները պետք է բուժվեն»,- բացատրել է բժիշկը։

Երկրորդ առասպելը կապված է այն բանի հետ, որ կարիեսը իբր հայտնվում է միայն քաղցրավենիք սիրողների մոտ։

«Առաջին հերթին մեծ դեր է խաղում էմալի դիմադրողականությունն ու խտությունը, որը թույլ չի տալիս կարիեսին արագ զարգանալ։ Սա կարող է գենետիկորեն որոշվել և կախված է հյուսվածքի կառուցվածքից կամ օգտագործվող ատամի մածուկից, որը գործում է էմալի մակերեսի վրա: Որպես կանխարգելիչ միջոց՝ կարելի է հրաժարվել դոնդողային կոնֆետներից և իրիսից, քանի որ դրանք կպչում են ատամներին և հրահրում միկրոբներ, որոնք ակտիվորեն ուտում են շաքար և թթու արտազատում՝ հրահրելով կարիեսի զարգացումը։ Նաև մինչև 12 տարեկան երեխաները ձեռքի հմտություններ չունեն, միշտ չէ, որ մանրակրկիտ մաքրում են ատամները, ինչը հիգիենայի տեսանկյունից հանգեցնում է կարիեսի զարգացմանը։ Այդ իսկ պատճառով ծնողները պետք է վերահսկեն դրանք՝ օգնելով մաքրել ատամները»,- ընդգծել է ատամնաբույժը։

Երրորդ առասպելն այն է, որ կաթնատամները չունեն արմատներ կամ նյարդեր, ասել է Լահայը:

«Կաթնատամների մեջ կան արմատներ, որոնք երբեմն նույնիսկ ավելի մեծ են, քան մշտականները: Բանն այն է, որ ատամների փոփոխության պահին այդ արմատները ներծծվում են, իսկ երբ ատամն ընկնում է, տեսնում ենք միայն պսակի հատվածը։ Եվ մեկ այլ առասպել կապված է այն բանի հետ, որ կաթնատամները նյարդեր չունեն։ Այնուամենայնիվ, կա նյարդաանոթային կապոց, որը գտնվում է ատամնաբուժական ջրանցքների մեջտեղում և միանում է նյարդային վերջավորություններին, զարկերակներին և երակներին: Դրա միջով ատամ են անցնում սնուցիչները, որոնք թույլ են տալիս այն հագեցնել հանքանյութերով՝ հաղորդելով սպիտակություն և էսթետիկ տեսք։ Ատամից նյարդի հեռացումը աստիճանաբար հանգեցնում է նրան, որ այն կորցնում է իր սպիտակությունը, փոխում է գույնը և դառնում փխրուն։ Ատամնաբույժները խորհուրդ են տալիս նման ատամները ծածկել պսակներով, որպեսզի չկորցնեն դրանք»,- պարզաբանել է փորձագետը։