2025 թ. բյուջեն մեր հաստատուն հանձնառությունն է` երաշխավորելու, որ յուրաքանչյուր քաղաքացի ապրի արժանապատիվ կյանքով. ՀՀ ֆինանսների նախարար

ՀՀ Ազգային ժողովը նոյեմբերի 12-ին սկսել է հերթական նիստերի աշխատանքը: Մինչ օրակարգային հարցերին անցնելը, խորհրդարանը հաստատել է հերթական նիստերի օրակարգը:

Աշխատանքը մեկնարկել է «Հայաստանի Հանրապետության 2025 թվականի պետական բյուջեի մասին» օրենքի նախագծի քննարկմամբ: ՀՀ ֆինանսների նախարար Վահե Հովհաննիսյանը ներկայացրել է բոլոր ոլորտներում իրականացվող բարեփոխումների օրակարգը, խոսել բյուջետային փաստաթղթի հիմքում դրված նպատակների ու առանձին ծրագրերի գծով անելիքների մասին: Նախարարը մանրամասնել է նաեւ համայնքային բյուջետավորման առանձնահատկությունները, հարկման համակարգերի արդյունավետության ապահովմանն ուղղված քայլերը, արտագաղթին նպաստող գործոնները:

«2025 թվականի բյուջեն մեր հաստատուն հանձնառությունն է` երաշխավորելու, որ յուրաքանչյուր քաղաքացի ապրի արժանապատիվ կյանքով, ունենա զարգանալու եւ իր ջանքերն արժեւորված տեսնելու հնարավորություն: Այս բյուջեն Հայաստանի ապագայի տեսլականի եւս մեկ էական քայլ է, որով ամրապնդում ենք մեր երկրի դիմակայունությունը, խթանում տնտեսական ներուժը եւ ապահովում հարկաբյուջետային կայունությունը` ի նպաստ մեր երկրի բարօրության, ի նպաստ մեր քաղաքացիների բարեկեցության: Այս իմաստով բյուջեն կատարյալ հավասարակշռության անվերջ ձգտում է, որի հիմքում հասարակության շահն է` համապատասխանեցված սոցիալական յուրաքանչյուր խմբի եզակի կարիքներին: Այն ընդգրկում է հանրության տարբեր շերտերի պահանջները` կրթության հասանելիության ապահովում, առողջապահության բարելավում, սոցիալական ապահովության ամրապնդում եւ այլ առաջնահերթություններ: Անկասկած, մեր նպատակը մեկն է` երկրի կայուն զարգացումը»,- վստահեցրել է ՀՀ ֆինանսների նախարարը: Նրա խոսքով վերջին 4 տարիների ընթացքում Կառավարությունը, դրսեւորելով հետեւողականություն եւ հաշվետվողական լուրջ մոտեցում, ներդրել է անհրաժեշտ ջանքերը` 2021-2026 թվականների Կառավարության ծրագրով նախատեսված արդյունքներին հասնելու համար:

Նշվել է, որ գալիք տարվա համար կա հստակ ձեւակերպված խնդիր` պետք է կոնսոլիդացնել ուժերը եւ ապահովել Կառավարության ծրագրի էական առաջընթաց` խնայելով հնարավորության սահմաններում եւ ֆինանսավորելու այն ծրագրերը, որոնք միտված են երկարաժամկետ հեռանկարով երաշխավորելու ՀՀ անվտանգությունը, քաղաքացիների կենսամակարդակը, ինչպես նաեւ նպաստելու տնտեսության ներուժի ընդլայնմանը:

«Ինչո՞ւ ենք առաջնային համարում երկրի դիմադրողականության բարձրացումը: Տնտեսությունը ոչ թե հետ է ընթանում, այլ հենվելով առկա ներուժի վրա` տեղափոխվում է զարգացման նոր մակարդակ եւ ամուր հիմքեր ստեղծում մեր երկրի կայուն առաջընթացի համար: Սա պատմական հնարավորություն է, որը չի դիտվել համաշխարհային ճգնաժամից ի վեր: Այս իմաստով մենք պարտավոր ենք պահպանել եւ ստեղծել բարենպաստ միջավայր այդ ներուժի հետագա բարելավման համար»,- ընդգծել է Վահե Հովհաննիսյանն ու խոսել երկրի բյուջեի ձեւավորման առանձնահատկությունների մասին: Այն ձեւավորվում է Հայաստանի շուրջ 750,000 քաղաքացիների ու օտարազգիների, ինչպես նաեւ շուրջ 13,000 տնտեսավարողների վճարած հարկերի շնորհիվ:

Նախարարի համոզմամբ չնայած դժվարին մարտահրավերներին եւ վերջին տարիների բարձր աճերից հետո տնտեսական ակտիվության տեմպերի բնականոն նորմալացմանը` Հայաստանի տնտեսությունը դրսեւորել է բավականին բարձր դիմադրողականություն, այդ թվում` շնորհիվ ՀՀ կառավարության եւ Կենտրոնական բանկի կողմից խելամտորեն մշակված եւ արդյունավետորեն իրականացված մակրոտնտեսական քաղաքականությունների: Նա հավելել է, որ այդ քաղաքականությունների շնորհիվ տնտեսական աճի եւ ակտիվության տեմպերը շարունակում են բարձր մնալ: «Այս տարվա առաջին կիսամյակում գրանցվել է 6,5 տոկոս տնտեսական աճ, իսկ հունվար-հուլիսին` 9,6 տոկոս տնտեսական ակտիվության ցուցանիշի աճ: Այս պայմաններում 2024 թվականի տնտեսական աճը կանխատեսվում է 5,8 տոկոս, իսկ 2025 թվականին` 5,6 տոկոս»,- փաստել է Վահե Հովհաննիսյանը եւ խոսել նաեւ բազմաթիվ չլուծված խնդիրների մասին: Նախարարը վստահեցրել է, որ կառավարող ուժը տեղյակ է խնդիրների մասին ու ջանքի չի խնայում դրանց լուծման հարցում:

«Ամփոփելով ելույթս ուզում եմ ընդգծել մեր հանձնառությունը, այն է` առաջնորդել պատասխանատվությամբ, ծախսել խոհեմությամբ եւ յուրաքանչյուր որոշման հիմքում դնել իրական Հայաստանի քաղաքացիների շահերը»,- նշել է նախարարը:

Վահե Հովհաննիսյանը պատասխանել է նաեւ պատգամավորների հարցերին, որոնք վերաբերել են աշխատատեղերի կրճատմանը, համայնքներին տրամադրվող սուբվենցիաների կրճատման նպատակահարմարությանը, ընդունվող որոշումների իրավական կանխատեսելիության ապահովման կարեւորությանը, գրադարանների եւ թանգարանների աշխատակիցների աշխատավարձերի բարձրացմանը, ԼՂ-ից տեղահանված ուսանողների կրթավճարի հատուցմանը եւ այլ խնդիրների: