Հայաստանի ամենամեծ բերքի տոնին Շիրակի մարզի Հայկավան համայնքի թիմը ճանաչվեց լավագույն ֆերմերային խումբ

Գյուղական կյանքի և ավանդույթների «Բերքի տոն» փառատոնն այս տարի առանձնակի շուքով է անցկացվել: Երևանի Անգլիական այգին 2 օրով հյուրընկալել էր գյուղի աշխատավորներին ու գյուղմթերքի բերք ու բարիքով լցրել ամենուր: Այս տոնը 6-րդ անգամ միավորեց ֆերմերների, ձեռներեցների ոչ միայն Հայաստանից, այլև Արցախից, Վրաստանից, Իրանից, Լիբանանից, Սիրիայից, Ալժիրից:

Հայաստանի ամենամեծ բերքի տոնն այս տարի ավելի քան 200 ֆերմերների հնարավորություն ստեղծեց ցուցադրել ու վաճառել իրենց արտադրանքը: Ու այս ամենը ուրախ երգ ու պարով, համտեսումներով համեմված: Միջոցառման գլխավոր կազմակերպիչը՝ «Կանաչ արահետ» հասարակական կազմակերպությունը, այս անգամ էլ ջանք ու եռանդ չէր խնայել, որ ֆերմերների արտադրանքը պատշաճ կերպով գնորդին ներկայացվի:

«Կանաչ արահետն» ավելի քան 3000 ֆերմերային տնտեսությունների հետ է աշխատում, հիմնականում՝ փոքր, ու շատ է կարևորում այն, որ այդ տնտեսությունները կարողանան քաղաքակիրթ շուկա դուրս գալ: Փոքր տնտեսությունների համար շատ դժվար է մեծ շուկաներ մտնել: Այդ ամբողջ հոգսն ու դժվարություններն իր վրա է վերցրել «Կանաչ արահետն» ՀԿ-ն:

Կազմակերպությունը ֆերմերային խմբերին հնարավորություն է տալիս ապրանքը ստանդարտացնել, փաթեթավորել ու շուկա հանել: Դեմ են պոլիէթիլենային տոպրակներին, ու կարևոր առավելություն են համարում այն, որ այս փառատոնին ներկայացված են միայն այն ֆերմերների արտադրանքները, որոնք մշակվում են առանց թունանյութերի: Մեծ մասն արդեն ունեն օրգանական հավաստագրում:

Բերքի տոնին մի քանի ֆերմերներ ու ֆերմերային խմբեր ներկայացել էին 1 բրենդով: «Կանաչ արահետ» ՀԿ-ի ղեկավար Նունե Սարուխանյանի խոսքերով՝ այս բերքի տոնն առանձնահատուկ է նաև սրանով. նաև ազգային փոքրամասնություններն են միացել իրենց. ասորի, քուրդ, եզդի ֆերմերներն էլ իրենց արտադրանքն են ցուցադրության հանել:

Այս փառատոնը ամենակարճ կապն է սպառողի և արտադրողի միջև: Նաև համտեսումների հետաքրքիր ու հաճելի վայր է դարձել. Արցախի ժենգյալով հացից մինչև ամենատարբեր պիցցաներ ու սիրիական խոհանոցի համեմունքներ կարելի էր ճաշակել այստեղ, նույնիսկ ամենաերկար թթու լավաշը:

Աշնանային գույներին միախառնվել էին նաև ամառայինները: Փառատոնում կարելի էր գտնել ամեն ինչ՝ նույնիսկ թարմ ծիրան: Հիմա, երբ թվում է, թե Հայաստանում ծիրանի սեզոնը վերջացել է, պարզվում է, որ Վայոց ձորի ծիրանը նոր է հասունացել:

Արևահամ իր մրգերի տեսականիով Շիրակի մարզից էլ բերքի տոնը զարդարողներ կային: Ամենաակտիվը Հայկավան համայնքն էր: Հայկավանցիներն ավանդական բանջարաբոստանային մշակաբույսերից, կարելի է ասել, հրաժարվել են, հիմա բրոկոլի, բրյուսելյան կաղամբ ու այլ բուսատեսակների մշակությանն են անցել: Իրենց աճեցրած բերքն էլ, յուրօրինակ ձևավորմամբ, տոնին նոր շուք հաղորդեց:

Այստեղ ամեն ինչ գյուղն էր հիշեցնում. աթոռների տեղ ծղոտի հակեր էին, օրվա նշանակությունն էլ հավերժացնելու համար լուսանկարվեցին հողի աշխատավորի կերպարանք ստացած: Հետաքրքիր և ուշագրավ էին 3 անվանակարգերում անցկացված մրցույթները: Հայկավանցիները լավագույն ֆերմերային խումբ ճանաչվեցին: