Շիրակի մարզում հիմնանորոգվում ու կառուցվում են 10 մանկապարտեզներ․ընդհանուր բյուջեն 400 միլիոն դրամ է

Փողոցաշինությունից հետո գյուղական բնակավայրերում առաջնահերթ լուծման խնդիր է համարվում մանկապարտեզներ ունենալը։ Սա ոչ միայն նախադպրոցական տարիքի երեխաների կրթության, նաև գյուղից դեպի քաղաք բնակչության արտահոսքը կանխելու լուրջ հիմնահարց է դիտարկվում։

Այս տարի Շիրակի մարզից կառավարություն է ներկայացվել  մանկապարտեզների շենքերի վերանորոգման կամ նորերի կառուցման  սուբվենցիոն 10 ծրագիր՝ 400 միլիոն դրամ ընդհանուր արժեքով: Փոքր բյուջե ունեցող գյուղերի համար սա արդյունավետ տարբերակ է, երբ պետությունը ծրագրի ֆինանսավորման մեծ մասնաբաժին է ներդնում։

Բլրի վրա բերդ հիշեցնող շինությունը Լեռնուտ գյուղում  կառուցել են լենինգրադցի շինարարները՝ 1991 թվականին: Սլավոնական ոճով կառուցված  շենքը նախկինում եղել է սովխոզի հաշվեկշռում, այստեղ են տեղակայված եղել  գյուղի բուժկետն ու ակումբը: Կարճ ժամանակ հետո այն վերածվում է լքված շինության, դատարկ շենքը հարթ տանիքի պատճառով քայքայվում է։

Մոտ 1000 քմ մակերեսով երկհարկանի կառույցը 25 տարի անց վերանորոգվում է, դառնալու է այլ նշանակության տարածք։ Սուբվենցիոն ծրագիրն է օգնության հասել, հիմնանորոգման ընդհանուր արժեքը գնահատվել է 39 միլիոն դրամ, որի մեծ մասը՝ 60 տոկոսը, պետբյուջեից է ֆինանսավորվում։

Շենքի մի մասը գյուղի երեխաների համար կդառնա մանկապարտեզ։ Լեռնուտցիները հույս ունեն, որ ներկա պահին ունեցած նախադպրոցական տարիքի 12 երեխաների թիվը կրկնապատկվելու, նույնիսկ եռապատկվելու է։ Չամուսնացած երիտասարդներ ունեն, որոնք պատրաստ են ընտանիք կազմել ու մնալ գյուղում։ Դրա համար մանկապարտեզ են կառուցում 60 երեխայի հաշվարկով։

«Մանկապարտեզի անհրաժեշտությունը շատ կա, գյուղում այդ տարիքի մոտ 12 երեխա կա, բայց ունենք շատ երիտասարդներ, ովքեր դեռ ամուսնացած չեն։ Եթե ամուսնանան, իրենք էլ երեխաներ կունենան, թիվն ավելի կշատանա ու ժողովուրդը քաղաք չի գնա»,- նշում են լեռնուտցիները։

Մանկապարտեզի կողքին նաև Լեռնուտի դպրոցն է լինելու՝ նույն շենքի մի հատվածը նախատեսված է տրամադրել դպրոցին։ 90-ականներից գյուղի միջնակարգ դպրոցը գործում է տնակներում։ Քարաշեն կառույց տեղափոխումը  պլանավորում են ոչ այս տարի՝ 2021 թվականին։

«Դպրոցը փայտից է, արդեն վտանգավոր է, եղավ 30 տարի, որ այնտեղ դաս են անում, 90 թվին է կառուցվել, գազհիմնարկի շինարարները սարքեցին, հիմա էս քարե շենքում ուզում ենք մի հատվածը հատկացնել դպրոցին»,- նշեց Լեռնուտի վարչական ղեկավար Սեդրակ Պողոսյանը։

Ձորամերձ ու կանաչապատ հատվածում, Քեթի գյուղում էլ նախկին  մանկապարտեզի չորս մասնաշենքերն են վերակառուցում՝ կրկին սուբվենցիոն ծրագրով։ Քեթիում մանկապարտեզը գործել է մինչև 2012 թվականը, հետո դադարել են աշխատել, գյուղապետարանը չի կարողացել ծախսերը  ֆինանսավորել։ Հիմա վստահ են, որ նման խնդիրներ չեն ունենա, խոշորացված համայնքի բյուջեի հնարավորություններն ավելի մեծ են։

«75-80 երեխա կա գյուղում՝ մանկապարտեզի տարիքի, նկատում ենք, որ թիվը գնալով ավելանում է, գյուղում ծնունդների թիվն էլ է վերջին տարիներին ավելացել»,- ասաց Քեթիի վարչական ղեկավար Թորգոմ Սահակյանը։

Մինչև շինարարության մեկնարկն այստեղ կառույցների սեյսմակայունության վիճակի ուսումնասիրություն է կատարվել։ Մասնագիտական եզրակացությունը հաստատել է, որ մասնաշենքերի հիմքերն ամուր են և հավելյալ ամրացման անհրաժեշտություն չկա:

Գյուղական համայնքներում  սովորաբար մանկապարտեզների աշխատանքը սեզոնային է՝ գարունից աշուն, ձմռան ամիսներին փակվում են։ Պատճառը հավելյալ այն ծախսերն են, որոնք առաջ են գալիս ջեռուցման շրջանում։ Խոշորացված համայնքների վարչական ղեկավարները վստահեցնում են, որ շահագործման ընթացքում նման խնդիրներ չեն ունենա։ Խոշորացված համայնքի բյուջեն շենքերի պահպանման ու այլ ծախսերի համար հատկացումներ ունի նախատեսված։