ՀԱՊԿ գլխավոր քարտուղարի պաշտոնը պահպանելը սկզբունքի հարց է. Ռուբեն Մեհրաբյան

ՀՀ վարչապետի պաշտոնակատար Նիկոլ Փաշինյանը SHANTNEWS.am-ի հետ զրույցում հայտնել էր, որ պատրաստվում է պարզաբանումներ պահանջել Բելառուսի և Ղազախստանի նախագահներից: Բելառուսի նախագահը ՀԱՊԿ-ում ստեղծված իրավիճակը քննարկել էր կազմակերպության ոչ անդամ երկրի՝ Ադրբեջանի դեսպանի հետ, իսկ Ղազախստանի նախագահը, ՀԱՊԿ գագաթնաժողովի դռնփակ նիստից հետո, խախտելով պայմանավորվածությունը, հայտարարությամբ է հանդես եկել, հայտնել, որ ՀԱՊԿ գլխավոր քարտուղարի պաշտոնում նշանակվելու է Բելառուսի ներկայացուցիչը:

Քաղաքագետ Ռուբեն Մեհրաբյանը SHANTNEWS.am-ի հետ զրույցում Փաշինյանի հայտարարությունը գնահատեց և՛ համարժեք, և՛ տեղին, նշեց` համարում է, որ հետևանքներն էլ կտեսնենք դեկտեմբերի 6-ին՝ ՀԱՊԿ խորհրդի հերթական նիստի օրը:

«Փաշինյանի հայտարարությանը համահունչ է նաև ՏԱՍՍ գործակալությանը Զոհրաբ Մնացականյանի տված հարցազրույցը, որտեղ նա հստակորեն նշեց, որ Հայաստանը պետք է պահպանի ՀԱՊԿ գլխավոր քարտուղարի պաշտոնը` մինչև այն ժամկետի վերջը, որը կոնսենսուսով պայմանավորված է: Կարծում եմ, որ և՛ վարչապետի պաշտոնակատարի, և՛ արտաքին գործերի նախարարի պաշտոնակատարի այդ հայտարարություններն ամբողջացնում են Հայաստանի դիրքորոշումն այս ուղղությամբ: Ինչ վերաբերում է այն բացատրություններին, որոնք դեռ պետք է տան պարոնայք Լուկաշենկոն և Նազարբաևը,  կարծում եմ` այո՛, այդ խոսակցությունը դեռ պետք է ունենա իր շարունակությունը, որովհետև այս կազմակերպությունում, որտեղ չկա ո՛չ հավաքական, ո՛չ անվտանգություն, ո՛չ պայմանագիր, ո՛չ կազմակերպություն, բայց չգիտես ինչու, կոչվում է այդպես, ի վերջո, այդտեղ պետք է հստակություն մտնի, թե մենք ընդհանրապես ի՞նչ ենք անում այդտեղ և ինչի՞ համար»,- ասաց նա:

Մեհրաբյանը նշեց` ՀԱՊԿ-ին անդամակցելիս միանգամայն հստակ է, թե ինչ չի կարելի, այսինքն՝ այն, ինչ Հայաստանին թույլատրված չէ, իսկ թե դրա դիմաց Հայաստանն ինչից է օգտվում Հայաստանը, պարզ չէ, և ով ինչպես ուզում, այդպես էլ պտտում է:

«Այս կրկեսը, այո՛, պետք է վերջացնել»,- ասաց Մեհրաբյանը:

Քաղաքագետն ընդգծեց` ի վերջո, ամեն ինչ կախված է նրանից, թե Ռուսաստանը, Բելառուսը և Ղազախստանը` որպես ՀԱՊԿ առանցքային անդամներ, ինչպես են նայում այս ամեն ինչին, այսինքն` որքանով են նրանք լուրջ վերաբերվում այդ կազմակերպությանն ընդհանրապես, որովհետև եթե նրանք մտադիր են շարունակել այս «գավառական կրկեսը», ապա Հայաստանը ոչինչ էլ չի կարող անել, պարզապես մնում է արձանագրել, որ սա «ռազմական դաշինք չէ», այլ գործում է ի վնաս Հայաստանի, որը ոչ թե նրա համար է, որ մարտահրավերներ հաղթահարի, և Հայաստանն այդ հաղթահարման գործում իր մասնաբաժինն ունենա, այլ նրա համար է, որ ստեղծի այդ մարտահրավերները, ընդ որում`Հայաստանի դեմ:

«Մյուս կողմից էլ, այո՛, սա ևս մեկ անգամ նշում է այն քաղաքական բարդությունները, որոնք անխուսափելիորեն գալու էին այս հեղափոխությունից հետո, երբ Հայաստանը գլխավորում է լեգիտիմ և ժողովրդի մանդատը ստացած, ժողովրդավարական արժեքներով առաջնորդվող ղեկավար, իսկ մյուս կողմից՝ մենք տեսնում ենք ծերացող բռնապետերի, որոնք իրենց մոտ ձևավորել են ուղղակի խայտառակ դիկտատուրաներ, որոնք կառավարում են իրենց երկիրն ինչպես կոլխոզներ կամ մեծ բանտեր: Բնականաբար, այստեղ մենք գործ ունենք քաղաքական տարբեր արյան խմբերի հետ: Այո՛, սա դրսևորումներից մեկն է, ընդ որում` ամենավառ դրսևորումներից, որովհետև այստեղ բախվում են ոչ միայն դիրքորոշումները, այլև աշխարհայացքները»,- նշեց փորձագետը:

Հարցին` ՀԱՊԿ գլխավոր քարտուղարի պաշտոնը պահպանելը «սկզբունքի՞ հարց» է, թե՞ այն կորցնելը կարող է «կործանարար» լինել, Մեհրաբյանը պատասխանեց, որ սա իսկապես սկզբունքի հարց է. կործանարար չի լինի, պարզապես սկզբունքի հարց է: Ի վերջո, խնդիրն այն է, թե գոնե այս ձևաչափում ջենտլմենական պայմանավորվածությունները պահպանվո՞ւմ են, թե՞ ոչ:

«Հայաստանի համար, այո՛, սա սկզբունքային հարց է. ոչ թե Հայաստանն ինչ-որ բան շահելու կամ կորցնելու է, Հայաստանն ուղղակի սեփական սկզբունքներն է պաշտպանելու, և, եթե կուզեք, նաև պետական արժանապատվությունը»,- ընդգծեց Մեհրաբյանը: