Դարձի՛ր երազանքի մասնակից. Հեռավոր Անիպեմզա գյուղը «հասանելի» է ամսագրի միջոցով

Գյուղ, որը զարգացման չիրացված հնարավորություններ ունի…

Այսպիսին է Անիպեմզա գյուղը երևանցի երիտասարդ ուսուցչուհու աչքերով: Լիլիթ Սարգսյանը Անիպեմզայի դպրոցում գործուղմամբ աշխատում է արդեն մոտ 2 տարի: Գործուղումը վերածվել է նվիրվածության, ինչ-որ տեղ նաև պարտավորվածության, որն ուսուցչուհին ունի իր աշակերտների նկատմամբ: Նրա առաքելությունն Անիպեմզայում չի սահմանափակվում միայն ուսումնական պրոցեսով: Նախաձեռնել է Անիպեմզայի մասին նոր ամսագրի հրատարակումը, որից ստացված հասույթն ավելի մեծ նպատակ է հետապնդում՝ աշակերտներն ու նրանց ուսուցչուհին մտադիր են գյուղում խաղահրապարակ կառուցել:

Դասերից հետո Անիպեմզայում ապրող երեխաներին կարելի է տեսնել միայն հողածածկ  տարածքում: Աղջիկ, թե տղա, տարբերություն չկա,  բոլորի ամենասիրած խաղը ֆուտբոլն է: Նաև խաղահրապարակի համար հարմարեցված տարածքում քիչ թե շատ միայն ֆուտբոլի համար պայմաններ կան: Պայման ասվածն էլ պատառոտված դարպասներն են ու գնդակը:

Հերթական ֆուտբոլային հանդիպման միակ հանդիսատեսն Անիպեմզայի դպրոցի տարրական դասարանների դասվարն է՝  Լիլիթը, նա ոչ այնքան խաղի արդյունքին է հետևում, որքան երեխաների անվտանգությանը: Խաղահրապարակը սահմանային գոտուց բաժանում է ընդամենը մի քանի մետր հեռավորության վրա գտնվող փշալարը: Գնդակի`սահմանի այն կողմում հայտնվելու հավանականությունը շատ մեծ է: Երեխաներն են նշում՝ դեպքեր շատ են եղել:

Նոր խաղահրապարակ կառուցելու համար հենց աշակերտներն են գումար վաստակում՝ ամենաուղիղ իմաստով: Դպրոցի դասասենյակներից մեկը խմբագրության են վերածել: Այստեղ ծնվում են մտահղացումներ, մշակվում են գյուղի պատմությունները ու դառնում լրագրողական նյութ՝ նոր ամսագրի համար:

«Ստեղծեցինք լրագրության մեր խմբակը, իսկ ամսագիրն այն պրոդուկտն է, որը մենք տալիս ենք: Սա միջոց է երեխաների համար ժամանց ապահովելու, նաև տեղեկացված լինելու համար: Գրել ենք գյուղի մասին, որ գյուղից դուրս մարդիկ կարդան, ճանաչեն գյուղը, իմանան, թե մարդիկ ինչ խնդիրներ ունեն: Երեխաները շատ են գրել իրենց երազանքների մասին: Ստացված հասույթը կլինի երեխաների առաջին ներդրումը գյուղում խաղահրապարակ կառուցելու համար: Ինձ համար ավելի հստակ դարձավ, որ յուրաքանչյուր երեխա ունի հնարավորություններ, որոնք պետք է բացահայտել: Եթե յուրաքանչյուր երեխայի հարցնես գյուղի ապագան, ոչ մեկից բացասական ոչինչ չես լսի: Սա շատ ոգևորիչ է» ,- Shantnews-ին ասել է Լիլիթ Սարգսյանը:

Աշակերտներին ընկեր Լիլիթը պաշտոններ է շնորհել՝ գլխավոր խմբագիր ու թղթակիցներ: Իրենց հոդվածներում գրել են գյուղի հին ու նոր պատմությունների և, իհարկե, գլխավոր հարստության՝ Երերույքի տաճարի մասին:

Երեխաների պատկերացումներով` առաջին բարեփոխումը գյուղում խաղահրապարակ ունենալն է: Հենց առաջին ներդնողն էլ իրենք են՝  երեխաները: Ամսագրի առաջին համարից ստացված հասույթն արդեն փոխանցել են:

Խաղահրապարակի համար 22 մլն դրամ է անհրաժեշտ: Իսկ ամսագրի արժեքը 690 դրամ է: Այսինքն` ամբողջ գումարն ունենալու համար մոտ 32 հազար օրինակ ամսագիր պետք է վաճառեն: Երազած խաղահրապարակն ավելի շուտ ունենալու համար որոշել են նաև բարեգործական կազմակերպությունների դիմել: Իսկ Անիպեմզայի գյուղապետարանը պատրաստակամություն է հայտնել հատկացնել անհրաժեշտ գումարի 10 տոկոսը: