Դժոխքը դատարկ է. բոլոր սատանաներն այստեղ են. այսօր Շեքսպիրի ծննդյան և մահվան օրն է

1564 թվականի ապրիլի 23-ին անգլիական Ստրատֆորդ ըփոն Էյվոն քաղաքում ծնվել է աշխարհի խոշորագույն անգլալեզու գրողն ու դրամատուրգը, որը նաև առաջին մասնագիտությամբ դերասան է եղել:

Նրա ստեղծագործությունները, որոնց թվում կան նաև համահեղինակությամբ գրված աշխատանքներ, ներառում են 39 պիես, 154 սոնետ, 2 պոեմ և բանաստեղծություններ, որոնց մի մասի հեղինակային պատկանելությունը հստակ չէ։ Կենսագիրները հաշվել են, որ Շեքսպիրը տարեկան գրել է միջինը մեկուկես պիես. սկսել է գրել 1589 թվականից:

Նրա վերջին պիեսը՝ «Երկու վերոնացի ազնվականները», որոշ կենսագիրների պնդումներով  գրվել է 1613 թվականին, երբ նա 49 տարեկան էր: Այսքան արագ պիեսներ գրելու հետ մեկտեղ նա նաև ընտանեկան, հասարակական և զբաղված գործարարի կյանք էր վարում, ինչպես նաև ղեկավարում իր թատրոնը:

Շեքսպիրը բավականին հարուստ մարդ է եղել: 1599 թվականին թատերական ընկերության անդամների համագործակցությունը կառուցել է իր սեփական թատրոնը Թեմզա գետի հարավային ափին և անվանել «Գլոբուս»: 1608 թվականին համագործակցությունը ձեռք է բերել նաև «Բլեքֆրայերս» փակ թատրոնը։ Ի դեպ, «Գլոբուս» թատրոնն ամբողջովին այրվել է 1613 թվականի հունիսի 29-ին՝ «Հենրի VI» պիեսի բեմականացման ժամանակ:

Կենսագիրները պատմում են, որ նա հարստացել է անշարժ գույք գնելու և ներդրումներ կատարելու  շնորհիվ:  1597 թվականին նա գնել է Ստրատֆորդի երկրորդ ամենամեծ տունը՝ Նյու Փլեյսը /New Place , իսկ 1605 թվականին ներդրում է կատարել Ստրատֆորդի ծխական տասնորդում:  

Շեքսպիրի պիեսները թարգմանվել են ժամանակակից բոլոր հիմնական լեզուներով և բեմադրվում են ավելի հաճախ, քան  աշխարհի որևէ այլ դրամատուրգի ստեղծագործությունները: Ուիլյամ Շեքսպիրը երկրորդ ամենամեջբերվող անգլալեզու հեղինակն է՝ Աստվածաշնչյան հեղինակներից հետո:

Շեքսպիրը մահացավ, երբ շատ հարուստ էր: Նա բազմաթիվ նվիրատվություններ է արել, իսկ ունեցվածքը կտակել է իր դստերը՝ Սուսաննային: Կնոջ մասին Շեքսպիրն իր կտակում միայն մեկ անգամ է հիշատակել . «Կնոջս եմ թողնում իմ երկրորդ լավագույն մահճակալը՝ անկողնու սպիտակեղենի հետ:

Շեքսպիրի աճյունն ամփոփվել է Ստրատֆորդի Սուրբ Երրորդություն եկեղեցում: Թեև այն ժամանակ գերեզմանները փորելու և հների տեղում վերահուղարկավորություններ կատարելու սովորություն կար, սակայն Շեքսպիրի աճյունի մնացորդները մինչ այժմ մնում են տեղում: Նա անիծել է այն մարդուն, ով կհամարձակվի տեղափոխել իր աճյունը տեղից: Եվ անիծել է հենց իր  տապանաքարի գրությամբ.

Իմ լավ ընկեր, հանուն Հիսուսի

Մոռացիր այստեղի հողը փորելու մասին:

Օրհնվեն այն մարդիկ, ովքեր հանգիստ կթողնեն այս քարերը,

Եվ թող անիծվեն նրանք, ովքեր կտեղափոխեն իմ ոսկորները:

Շեքսպիրը մահացել է 1616 թվականի ապրիլի 23-ին, 52 տարեկանում: Նա մահացել է իր կտակը ստորագրելուց մեկ ամիս չանցած: Շեքսպիրի կենսագիրներից ոչ մեկը հստակ չի նշում, թե ինչից է մահացել հանճարը: Միայն կես դար անց Ստրատֆորդի ծխական քահանա Ջոն Ուարդն իր նոթատետրում գրել է․ «Շեքսպիրը, Դրեյթոնն ու Բեն Ջոնսոնն ունեցան ուրախ հանդիպում, և, հավանաբար, նա շատ էր խմել, որովհետև Շեքսպիրը մահացավ տենդից, որով այնտեղ էր վարակվել»:

Շեքսպիրի մահից գրեթե 400 տարի անց, Գուգլ որոնողական համակարգում գոյություն ունի նրան վերաբերող 157 միլիոն կայքէջ:

Շեքսպիրի մտքերից

1.Մենք նյարդայնանում ենք դատարկ բաներից, երբ վիրավորված ենք լինում լուրջ պատճառով:

2.Հիմարությունն ու իմաստությունը նույնքան հեշտ են վարակում, ինչպես վարակիչ հիվանդությունները։ Այնպես որ, ընտրիր քեզ ընկերներ։

3.Դժոխքը դատարկ է. բոլոր սատանաներն այստեղ են։

4.Հաճույք ստանալու հույսը գրեթե նույնքան հաճելի է, որքան հաճույքը:

5.Ամեն խելագարություն ունի իր տրամաբանությունը:

6.Հաջողության կանոնները՝ իմանալ ավելին, քան մյուսները, աշխատել ավելին, քան մյուսները, սպասել պակաս, քան մյուսները։