Գիտնականները դիտարկել են 22 կամավորների ուղեղները տուգանային հարվածների ժամանակ:
Համապատասխան սարք միացնելով յուրաքանչյուր կամավորի գլխին՝ գիտնականները խաղացողներին առաջարկել են 15 տուգանային հարվածներ կատարել` տարբեր աստիճանի բարդության: Մասնավորապես, որոշ դեպքերում դարպասապահը բացակայում էր դարպասից, որոշ դեպքերում նա չէր միջամտում խաղացողի հարվածին, իսկ մյուս դեպքերում նա ակտիվորեն փորձում էր որսալ գնդակը և հոգեբանորեն ազդում էր խաղացողի վրա տարբեր ձևերով: Պրոֆեսիոնալ խաղացողներ, ինչպես նաև հասարակ ֆուտբոլասերներ կամավորների ուղեղի գործունեության հետագա դիտարկումները բացահայտել են մի հետաքրքիր միտում, որն առանձնացնում է լավ և վատ տուգանային հարված իրացնողներին:
Առաջին դեպքում, ինչպես նշում են գիտնականները, fNIRS– ի նկարները ցույց էին տալիս, որ խաղացողների գլխում գերակշռում է շարժողական կեղևի և ուղեղի այն հատվածների գործունեությունը, որոնք ուղղակիորեն կապված էին տուգանային հարվածի հասցման հետ: Սա բնորոշ էր ինչպես պարզ իրավիճակներին, այնպես էլ տուգանային հարվածի ամենադժվար տարբերակներին: Իր հերթին, տուգանային հարվածների հետ կապված խնդիրներ ունեցող խաղացողների ուղեղում ավելի ակտիվ էին երկու այլ հատվածներ՝ նախաճակատային կեղևը և ձախ քունքային կեղևը: Ուղեղի այս հատվածների ակտիվացումը, ինչպես նշում են հետազոտողները, ցույց է տալիս, որ խաղացողները սկսել են շատ անհանգստանալ և մտածել անհաջող տուգանայինի հնարավոր հետևանքների մասին, ինչը հանգեցրել է գործողությունների ավտոմատության կորստի և նվազեցրել է ճշգրիտ հարվածի հավանականությունը:
Այս դիտարկումների արդյունքները, ինչպես նշում են Թամասանը և նրա գործընկերները, ենթադրում են, որ տուգանային հարվածների անհաջողությունների զգալի մասը իսկապես վերագրվում է խաղացողների հոգեբանական վիճակին: Այդ պատճառով, գիտնականները կարծում են, որ իրենց մեթոդաբանությունը կարող է շատ խաղացողների օգնել բարելավելու տուգանային հարվածի հմտությունները՝ հետևելով նրանց ուղեղի գործունեության փոփոխություններին, երբ նրանք մշակում են խաղի այդ տարրը:
