1000 մարդ կրճատենք, էն կողմ դնենք, հեշտ եք խոսում. պատգամավորները բանավիճեցին

«Բարգավաճ Հայաստան» խմբակցության անդամ Արթուր Դալլաքյանը ԱԺ տնտեսական հարցերի հանձնաժողովի ապրիլի 12-ի նիստի ժամանակ արձագանքեց աշխատատեղերի կրճատման մասին իր գործընկերոջ հայտարարություններին: ԱԺ «Իմ քայլը» խմբակցության անդամ Հայկ Սարգսյանը, խոսելով տեղական ցեմենտ արտադրողի պաշտպանությանը միտված քայլերի, Իրանից ավելի էժան գնով ցեմենտ ներկրելու հնարավորությունների մասին՝ նշել էր՝ կարևոր է, որ շուկայում ցեմենտը մի քանի անգամ էժան լինի: Սարգսյանը համոզիչ չհամարեց նախկինում հնչող պնդումները, թե դրսից ցեմենտ ներկրելու դեպքում տեղական գործարան կարող է փակվել և, օրինակ, 400 աշխատող գործազուրկ կարող է դառնալ:

Նա ընդգծեց՝ պետք է հասկանալ՝ որ տարբերակն է առավել ձեռնտու. 400 աշխատող պահե՞լ, թե՞ էժան ցեմենտ ներկրել, որ մեր շինարարությունն էժանանա:

Դալլաքյանը Սարգսյանին պատասխանեց.

«1000 մարդ կրճատենք, էն կողմ դնենք, հեշտ եք խոսում: Մենք խոսում ենք ներքի՞ն մրցակցության մասին, թե՞ արտաքին ուժից բերված ինչ-որ մրցակցության, որ ներքինում անհասկանալի պատկեր ստեղծի: Պետք է հասկանանք՝ ոնց մրցակցություն ստեղծենք, ասենք՝ երրորդ ուժ, արի, մի հատ տեղականին հասկանանք՝ ինչ ենք անում, հետո կորոշենք: 400 հոգու հանենք, փակենք, դա մոտեցում չէ, այսօր պիտի ամեն աշխատուժի համար պիտի կռիվ տանք, հաշվենք՝ մեր ընտանիքն է: Ի՞նչ տարբերություն, մեր ժողովուրդը մեր ընտանիքը չէ՞: Ասում ենք՝ մի աշխատի, գոնե մի անգամ աշխատատեղ ստեղծե՞լ եք, որ այդքան հեշտությամբ ասում եք»:

Դալլաքյանը հորդորեց ճիշտ մոտեցում ցուցաբերել, մանավանդ՝ աշխատատեղերի հարցում, ոչ թե քանդեն կառուցվածը, ստեղծվածը: Նա կոչ արեց քննարկել, թե ինչպես ուժեղացնեն տեղական արտադրողին, ավելացնել տեղական արտադրությունը:

«Հասկանալի է, էժան պահ է ստացվել, ցեմենտ է եկել: Ի՞նչ շահադիտական պահեր կան այստեղ: Իմ կարծիքով՝ ընդհանրապես պետք է չներկրվի, տեղական արտադրության մեջ պիտի մրցակցություն ստեղծվի»,- նշեց պատգամավորը:

ԱԺ «Իմ քայլը» խմբակցության անդամ Ծովինար Վարդանյանը արձագանքեց գործընկերոջ հնչեցրած հարցին՝ երբևէ աշխատատեղ ստեղծվե՞լ է, թե՞ ոչ:

«Այո´, ես ինքս աշխատել եմ արտադրության մեջ, որտեղ աշխատատեղեր կային, բայց ես հստակ տիրապետում էի՝ ինչ եմ արտադրում, և ովքեր կարող են լինել իմ մրցակիցները: Հարց է ծագում՝ ինչով էի այդքան վստահ: Ես կողմ եմ, որ ինչ-որ ժամկետով պիտի տրվի, տեղական արտադրանքը պետք է պահել, այդ ժամկետը պետք է լինի հստակ՝ պետք է ֆիքսել, թե այդ արտադրությունները հիմա ինչ վիճակում են, ինչ արտադրողականություն ունեն, որն է իրական ինքնարժեքը, արտադրողը հստակ պետք է տիրապետի իրավիճակին, պետք է փոխի տեխնոլոգիական հագեցվածությունը, պարզենք՝ արդյո՞ք վերջում մրցունակ գին կտա, որ կարողանա ներկրված արտադրանքի հետ մրցակցել»,- ասաց նա:

Արձագանքելով մտքին, թե՝ մի՞թե սպառողը կրկին մեր ընտանիքները չեն, Վարդանյանը հակադարձեց՝ նշելով.

«Այս ընթացքում նույնիսկ պաշտպանելով տեղական արտադրողին, եթե թույլ տանք թանկ վաճառել այդ նույն ապրանքը, նույն սպառողները մեր ընտանիքի անդամներն են և քաղաքացիները, այնպես որ հարցին պետք է երկկողմանի նայել»: