Հոգեբանը թվարկել է այն նշանները, որոնք խոսում են երեխայի՝ դպրոցում բռնության ենթարկվելու մասին

Դպրոցում ահաբեկելը լուրջ խնդիր է, որը կարող է ազդել երեխայի հոգեբանական և հուզական բարեկեցության վրա, ինչը նույնպես մեծապես ազդում է ակադեմիական արդյունքների վրա: Կարևոր է որքան հնարավոր է շուտ նկատել խնդրի նշանները: Այս մասին Lenta.ru-ին հայտնել է Skysmart երեխաների եւ դեռահասների առցանց դպրոցի հոգեբան, ակադեմիական տնօրեն Անաստասիա Էկուշեւսկայան։

«Դպրոցական միջավայրում, հատկապես դեռահասության շրջանում մի խումբ ընկերների շրջանում, երեխաները երբեմն սուր կատակներ են անում միմյանց նկատմամբ, ինչը կարող է չափազանց դաժան թվալ մեծահասակների համար: Այնուամենայնիվ, դա ահաբեկում չէ, եթե երկու կողմերն էլ դա չեն ընկալում որպես վիրավորական և կարող են ծիծաղել դրա վրա: Բուլինգում միայն մեկ մարդ է ծիծաղելի»,- բացատրել է Էկուշևսկայան։

Նաև, հոգեբանի կարծիքով, բուլիինգը չի կարելի համարել մեկանգամյա կոնֆլիկտ, որը բոլորն ընդունում են որպես խնդիր. Բուլինգի ժամանակ միշտ կա ագրեսոր, ով հաճախ ձևացնում է, թե ոչ մի վատ բան տեղի չի ունենում: Բռնության այս ձևաչափը բնութագրվում է համակարգվածությամբ, զոհի, ագրեսորի և դիտորդների առկայությամբ։

«Ցավոք, դպրոցականների կեսից ավելին տարբեր պատճառներով դառնում է ահաբեկման զոհ», – զգուշացրել է Էկուշևսկայան:

Բուլինգի պատճառները, ինչպես նշել է հոգեբանը, կարող են շատ լինել՝ սկսած դպրոցից մինչև այն խմբակները, որտեղ երեխան հաճախում է։ Այնուամենայնիվ, Էկուշևսկայան խորհուրդ է տալիս չփորձել գտնել երեխային ահաբեկելու պատճառը, քանի որ հաճախ ագրեսորի համար դա ընդամենը պատրվակ է բռնություն սկսելու համար:

Փորձագետը նշել է, որ համակարգված ագրեսիա ապրող երեխան շատ հազվադեպ է օգնության դիմում, քանի որ վախենում է թուլություն դրսևորել և սրել իրավիճակը։ Հետևաբար, ծնողները և ուսուցիչները պետք է տեսնեն մի շարք չափանիշներ, որոնք ցույց են տալիս, որ երեխան գտնվում է ծանր իրավիճակում: Դրանք են

• Վարքագծի հանկարծակի փոփոխություններ
• Փակվածություն
• Դժվարություններ հաղորդակցության մեջ
• Սթրեսի ֆիզիկական նշաններ
• Քնի խանգարում
• Ակադեմիական խնդիրների կտրուկ ի հայտ գալը
• Սիստեմատիկորեն վնասված իրեր և դպրոցական պարագաներ

«Եթե նկատում եք այս «տագնապային նշանները», փորձեք ուշադիր խոսել ձեր երեխայի հետ: Կարևոր է վստահություն ձևավորել, որպեսզի նա զգա, որ կարող է խոսել իր խնդիրների մասին: Աջակցեք նրան էմոցիոնալ առումով և ցույց տվեք, որ դուք նրա կողքին եք և պատրաստ եք օգնել: Արժե օգտագործել այնպիսի արտահայտություններ, ինչպիսիք են՝ «դու ոչ մի բանում մեղավոր չես և դրան արժանի չես», «մենք կարող ենք միասին կարգավորել այս իրավիճակը», «Ես հավատում եմ քեզ, շատ եմ ցավում, որ դա քեզ հետ է պատահել»»,- խորհուրդ է տվել հոգեբանը։

Կարևոր է նաև, ըստ նրա, խնդրի լուծման համար կապ հաստատել ուսուցիչների, դպրոցի տնօրինության, դպրոցի հոգեբանի հետ և քննարկել հարցը ծնողական հանձնաժողովի հետ, քանի որ այլ երեխաներ նույնպես կարող են բուլինգի զոհ դառնալ։ Այն դեպքերում, երբ ճգնաժամը հնարավոր չէ լուծել երկխոսության միջոցով, Էկուշևսկայան խորհուրդ է տվել մտածել դպրոցը փոխելու կամ տնային ուսուցման անցնելու մասին։

«Մեր վերլուծաբանների կարծիքով՝ դպրոցական բուլինգը երեխային ընտանեկան կրթության տեղափոխելու ամենատարածված պատճառներից մեկն է։ Այս ցուցանիշը ցույց է տալիս, որ ահաբեկման զոհ դարձած երեխաները չեն կարող շարունակել ուսումը դպրոցում, նույնիսկ եթե իրավիճակը կարգավորվել է, ինչպես նաև պատրաստ չեն դպրոցը փոխելիս ադապտացիոն շրջան անցնել նոր թիմում՝ վախենալով, որ իրավիճակը նորից կկրկնվի։ Բուլինգը կարող է լուրջ հետևանքներ ունենալ երեխաների համար: Կարևոր է ուշադիր հետևել երեխայի վարքին և պատրաստ լինել նրան օգնելու»,- եզրափակել է մասնագետը։