Կառավարության թվերով սակավ ծրագիրն ու տնտեսական հեղափոխության հեռանկարը

Ինչ չափ ու տեսք կունենա կառավարության լրամշակած ծրագրի նախագիծը պարզ կլինի երկու օրից, երբ այն ներկայացվի խորհրդարան:  Ամեն դեպքում, փոփոխությունները կլինեն կոսմետիկ, քանի որ նախագծի գաղափարական հիմքը «Իմ քայլը» դաշինքի նախընտրական ծրագիրն է,  որը 2018 թվականի արտահերթ խորհրդարանական ընտրություններում ստացել է ընտրողների բացարձակ մեծամասնության վստահության քվեն: Բովանդակությամբ ծրագիրը որոշակի  նմանություններ ունի Նիկոլ Փաշինյանի նախորդ՝  2018-ի մայիսին ձևավորված  կառավարության ծրագրի հետ, ինչը թերևս տրամաբանական է ու օրինաչափ:

Ճիշտ է, այս ծրագիրը գրեթե երկու անգամ մեծ է ծավալով՝  նախկինը 33 էջ էր, այս մեկը՝ շուրջ 70, բայց թվերով, տոկոսներով, ժամկետներով  այս մեկն էլ հարուստ չէ: Ընդամենը մի քանի թվային բնորոշիչ: Օրինակ՝ որ ծրագրային ժամանակահատվածի ավարտին, այսինքն՝ 5 տարի հետո, ապրանքների և ծառայությունների արտահանումը ՀՆԱ-ի նկատմամբ պետք է հասնի 43-45 տոկոսի, իսկ հիմնական միջոցների տարեկան համախառն կուտակումը՝ 23-25 տոկոսի:

Մինչև 2022 թվականը ներքին սպառման կառուցվածքում արևային կայանների կշիռը հասցվելու է առնվազն 10 տոկոսի, աշխատանքներ են տարվելու 2 ջրամբարների և ոռոգման համակարգերի կառուցման ուղղությամբ:

Մինչև 2023 թվականը ամբողջական անցում է կատարվելու ներառական կրթությանը, նաև մինչև նույն՝ 2023  թվականը, կառավարությունը  չի խոստանում, բայց նպատակադրված է  վերացնել ծայրահեղ աղքատությունը:

Թվերի մասով ևս մեկ երկու տվյալ ու, ըստ էության, վերջ:

Իհարկե, թվերի առատությամբ չի որոշվում ծրագրի  արդյունավետությունը և իրագործելիության հավանականությունը: Գուցե ճիշտ հակառակը՝ թվերն ինչքան շատ են, այնքան դժվար է լինում դրանց տակից դուրս գալը:  Համենայնդեպս, նախորդ կառավարությունների ու կառավարությունների ծրագրերի փորձից է դա հայտնի, երբ  բարեփոխումների մասին թվային խոստումները մնում էին ընդամենը վիճակագրություն թղթի վրա:
Ի դեպ, նախորդների ծրագրերից  ամենամեծը եղել է Կարեն  Կարապետյանի կառավարության 2017-2022 թվականների ծրագիրը, որը 122 էջ էր և բաղկացած էր շուրջ 25 000 բառից: Իսկ ամենակարճն ու լակոնիկը եղել է Անդրանիկ Մարգարյանի կառավարության 2000-2003 թվականների ծրագիրը՝  մոտ 5000 բառ և 27 էջ:

Այս համեմատություններից բացի՝ տարբեր տարիների  ծրագրերի իրականացման և արդյունքների մասով համեմատելու շատ բան չկա, առավելևս թվերի առումով: Առաջիկայում դա կանեն տարբեր քաղաքական ուժեր, քաղաքագետներ ու տնտեսագետներ:

Դրա փոխարեն՝ ծրագրի էկզոտիկ բնութագրիչներից խոսենք: Օրինակ՝ կառավարությունը մեծ ուշադրություն է դարձնելու զբոսաշրջային մեծ ներուժ ունեցող այնպիսի ենթաճյուղերին, ինչպիսիք են էկոտուրիզմը, էքստրիմ տուրիզմն ու գաստրոտուրիզմը:  Ասենք՝ զիփլայնով թռիչքից հետո, խաշ-խորոված ու թթի օղի: Հայաստանում առկա է զբոսաշրջության զարգացման զգալի ներուժ և հեռանկար։  Միայն թե տուրիզմի զարգացման նախորդ բոլոր ծրագրերը այս փաստերը ֆիքսելուց այն կողմ դեռ չեն անցել:
Իսկ ընդհանուր առմամբ, առաջիկա հինգ տարիներին կառավարության գործունեությունը միտված է լինելու  Հայաստանի Հանրապետությունում  բարձր տեխնոլոգիական, արդյունաբերական չափանիշներին համապատասխանող և արտահանմանը միտված մրցունակ ու ներառական տնտեսության կառուցմանը:

Սակավաթիվ և ամենակարևոր միտքը, որ գրված է կառավարության ծրագրի վերջում և թույլ է տալիս այն, համենայնդեպս, գործող իշխանությունների տեսանկյունից բնորոշել որպես հեղափոխական:

Կառավարությունը վճռական է՝  խորհրդարանական ուժերի,  քաղաքացիական հասարակության, հանրության հետ համագործակցության և երկխոսության միջոցով Հայաստանի Հանրապետությունում իրականացնել տնտեսական հեղափոխություն: