Ո՞վ է ՀՀ դրոշի հեղինակը և ի՞նչ ճանապարհ է այն անցել. այսօր հայկական դրոշի օրն է

Երբ 2006թ. հունիսի 15-ին Հայաստանի Հանրապետության Ազգային ժողովն ընդունեց նոր՝ «Հայաստանի Հանրապետության պետական դրոշի մասին» օրենքը, այդուհետ հունիսի 15-ը համարվեց նաև ՀՀ դրոշի պետական օր: Հայաստանի դրոշը, զինանշանի և օրհներգի հետ, համարվում է ՀՀ պետական խորհրդանիշներից մեկը:

Հայաստանի դրոշն ընդունվել է 1990թ. օգոստոսի 24-ին, Հայաստանի Հանրապետության Գերագույն խորհրդի կողմից: Այն չափերով և գույներով Հայաստանի առաջին հանրապետություն դրոշի կրկնությունն է:

Ի դեպ

Այսօրվա եռագույն դրոշը շատ քիչ նմանություն ունի նախկին հայկական դրոշների հետ։ Հին ժամանակներում բանակները գնում էին կռիվների՝ առջևից սյուների վրա տանելով փորագրված ժայռաբեկորներ։ Փորագրությունները կարող էին ներկայացնել վիշապ, արծիվ, վագր կամ ինչ-որ խորհրդավոր աստվածային օբյեկտ։ Քրիստոնեության ընդունման հետ հայկական տերությունը փոխառեց շատ տարբեր դրոշներ, որոնք ներկայացնում էին տարբեր դինաստիաներ։ Արտաշեսյան դինաստիայի դրոշը, օրինակ` բաղկացած է կարմիր կտորից, որի վրա պատկերված է երկու արծիվ, որոնք նայում են միմյանց և բաժանված են ծաղիկով։

ՀՀ դրոշը

Այն երեք հավասար հորիզոնական հավասարաչափ զոլերով ուղղանկյուն պաստառ է՝ լայնքի և երկայնքի 1։2 հարաբերակցությամբ, վերևում` կարմիր, մեջտեղում` կապույտ, ներքևում` նարնջագույն:

«Կարմիրը խորհրդանշում է Հայկական լեռնաշխարհը, հայ ժողովրդի գոյության հարատև պայքարը:

Կապույտը խորհրդանշում է խաղաղ երկնքի տակ ապրելու հայ ժողովրդի ձգտումը:

Նարնջագույնը խորհրդանշում է հայ ժողովրդի ստեղծագործ տաղանդն ու աշխատասիրությունը»:

Հետաքրքիր է

Մարտիրոս Սարյանը 1919-ին ՀՀ երկրորդ վարչապետ Ալեքսանդր Խատիսյանին գրած նամակում առաջարկել է ՀՀ պետական դրոշի մի քանի տարբերակ: Բոլորն էլ մերժվել են, քանի արդեն կար արդեն Հայոց եռագույնը՝ կարմիր, կապույտ և դեղին: Վերջինիս հեղինակը ՀՀ առաջին վարչապետ Հովհաննես Քաջազնունին էր։

Հայտնի է, որ Առաջին Հանրապետության պատգամավորները դեմ են եղել եռագույնի մեջ նարնջագույն ներառելուն՝ առաջին հերթին այն պատճառով, որ այդ գույնի կերպաս գտնելը դժվար գործ է եղել Հայաստանում: Այդ ընթացքում նարնջագույնի փոխարեն դեղինն է ընտրվել: Իսկ Մարտիրոս Սարյանի առաջարկածը ծիածանային դրոշն էր: Նկարիչը գրել էր, թե հայերը Արևելքի ժողովուրդ են և պետք է ունենան արևելյան բոլոր գույներից բաղկացած պետական խորհրդանշան։

Ի դեպ, դեռ Սարյանից առաջ ծիածանադրոշը` որպես հայկական ազգային դրոշ, առաջարկել էր Ղևոնդ Ալիշանը՝ դեռևս 1885-ին՝ այն ժամանակ, երբ նման հարցով իրեն էին դիմել Ֆրանսիայի հայերը՝ ասելով, թե «ծիածանագույն դրոշակ տրվեց հայերին, երբ Նոյյան տապանը հանգրվանեց Արարատ լեռան վրա»: