Հայկական ոգին ու ֆրանսիական կոփվածությունը նրան դարձրին աշխարհի լավագույն կիսապաշտպանը

Ռուսական sports.ru կայքը այս վերնագրով հոդվածում անդրադարձել է հայազգի Յուրի Ջորկայեֆի կյանքին ու կենսագրությանը: Հոդվածագիրը անդրադառնում է Ջորկայեֆի հայկական ծագմանը: Նրա մայրն է հայ՝ Մարի Օհանյանը: Մոր արմատների մեջ նաև իսպանուհու արյուն կա: Իսկ հայրը՝  Ժան Ջորկայեֆը կալմիկի ու լեհուհու խառնուրդ է:

Յուրիի հայրը՝ Ժանը, ևս հայտնի ֆուտբոլիստ է եղել: Նա երկու անգամ ճանաչվել է Ֆրանսիայի լավագույն ֆուտբոլիստ, մասնակցել է 1966 թվականի Աշխարհի առաջնությանը:

Իսկ Յուրին իր մարզական կարիերան սկսել է 16 տարեկանում:  Սկզբում հանդես է եկել «Գրենոբլ» ակումբում,  5 տարում մասնակցել է 82 խաղի և խփել 23 գնդակ:

«Գրենոբլից» Յուրին տեղափոխվել է «Ստրասբուրգ», ապա արդեն հեղինակավոր «Մոնակո»: Հենց այստեղ էլ նա հայտնի դարձավ: Ջորկայեֆը ստանձնեց ակումբի ռմբարկուի դերը: Նրան անվանում էին  օձ, նրա համար, որ հակառակորդի տուգանային հրապարակում  շարժվում էր անկանխատեսելի հետագծով, իսկ  դարպասապահները չէին հասկանում, թե ինչ ուղղությամբ է թռչում գնդակը նրա հարվածից հետո: Աշխարհին Ջորկայեֆը հայտնի դարձավ 1992 թվականին,  իսկ  1993/94  սեզոնին նա Ֆրանսիայի առաջնության ռմբարկուն եղավ և հրավիրվեց հավաքական:    Առաջին միջազգային տիտղոսը նա նվաճել է 1996 թվականին՝ «ՊՍԺ»-ի կազմում դառնալով գավաթակիրների գավաթակիր:

Նույն 1996-ին Ջորկայեֆը  տեղափոխվում է «Ինտեր», խաղում Վիերիի և  Ռոնալդոյի հետ:

Նույն տարվա հոկտեմբերին իտալական  «La Gazzetta dello Sport»  պարբերականը Ջորկայեֆին անվանեց  «լույսի շող» «Ինտերում»: Հետո նրան անվանեցին «DJ»՝ անվան ու ազգանվան առաջին տառերով: Այդ անունը նրան դուր եկավ:

«Իմ դրած ձայնասկավառակների տակ պարում էր ամբողջ թիմը»,- ասում էր Ջորկայեֆը:

Առաջին սեզոնում  նա դարձավ 14 գոլի հեղինակ, իսկ 1997-ին ճանաչվեց «Ինտերի» լավագույն խաղացող:

«Ինձ չեն հերիքում Ջորկայեֆի նման խաղացողներ՝ անկանխատեսելի,  տեխնիկապես ուժեղ և բացառիկ ինտուիցիայով»,- գրել էր Յուրիի մասին «Ինտերի» մարզիչը՝ Չեզարե Մալդինին:

1998-ին «Ինտերի» կազմում Ջորկայեֆը դարձավ ՈՒԵՖԱ-ի գավաթակիր:

  Իքս մեծագույն փառքին  Ջորկայեֆը հասավ 1998-ին, երբ Ֆրանսիայի հավաքականի կազմում դարձավ աշխարհի չեմպիոն: Ֆրանսիայի  ամբողջ հայ համայնքը և աշխարհի ամբողջ հայությունը այդ տարի երկրպագում էր Ֆրանսիայի հավաքականին, որի կազմում հանդես էր գալիս ևս մեկ հայ՝ Ալեն Բոգոսյանը:

Եվրո 2000-ի վիճակահանության արդյունքներով Ֆրանսիայի հավաքականն ու Հայաստանի հավաքականը հայտնվեցին նույն ենթախմբում: Հետո Ջորկայեֆը խոստովանել էր, որ դա շատ կարևոր էր իր համար: Նա նշել էր, որ մեծացել է Ֆրանսիայի  հայկական համայնքում և միշտ շատ է կապված եղել հայերի հետ: Ֆրանսիացիները հայերին հաղթեցին, իսկ Ջորկայեֆը Երևանում դարձավ գոլի հեղինակ: Ջորկայեֆն ասել էր, որ խաղը  և արդյունքը  կապ չունեն այն զգացողությունների հետ, որ ունեցել է հայրենիքում:

Կարիերան ավարտեց  Ջորկայեֆը 2006-ին՝ 38 տարեկանում: Վերջի տարիներին նա  խաղացել է Գերմանիայում, Անգլիայում և ԱՄՆ-ում:

Ներկայումս ապրում է Նյու Յորքում, զբաղվում մանկապատանեկան ֆուտբոլի զարգացման ծրագրերով: Իր հարցազրույցներից մեկի ժամանակ Ջորկայեֆը խոստովանել է, որ դեմ չէր լինի ինչ-որ մի ժամանակ գլխավորել Հայաստանի հավաքականը:

«Հայկական բրիլիանտ՝ ֆրանսիական շրջանակում»,- այսպես են կոչում Ջորկայեֆին: Նա ամբողջ կյանքը  պաշտպանել է ֆրանսիական դրոշը, բայց հոգով միշտ նվիրված է եղել Հայաստանին: Նաև ամբողջ կարիերայի ընթացքում փորձել է աշխարհի ուշադրությունը սևեռել Հայոց ցեղասպանության ճանաչման  հարցին:

Երբ նա առաջին անգամ գոլ խփեց թուրքական ակումբներից՝ «Գալատասարայի» դարպասը, հետևյալ  միտքը նշեց:

«Սա իմ առաջին պատասխանն էր թուրքերի կողմից իրականացված  ցեղասպանությանը»:

Ի պատասխան՝ 1998 թվականին Անկարան արգելեց նրան աշխարհի հավաքականի կազմում մուտք գործել Թուրքիա:  Նրա ընդգրկումը աշխարհի հավաքականի կազմում Թուրքիայում ընդունեցին որպես անձնական վիրավորանք: Իսկ Ջորկայեֆը հայտարարեց, որ ինքը բացարձակ ցանկություն չի ունեցել լինել Թուրաիքյում:

Նման դեպք տեղի ունեցավ նաև 2000 թվականին Թուրքիա-Ֆրանսիա խաղի ժամանակ: «Turkiye» թերթը գրեց, թե  հայերի անհիմն մեղադրանքները մեծ քաղաքականությունից մեծ սպորտ են հասել: Ավելի ուշ, հայտնի իրադարձությունից հետո,  Ջորկայեֆն ու Ալեն Բոգոսյանը հատուկ շնորհակալություն հայտնեցին  Ֆրանսիայի նախագահին  Հայոց ցեղասպանությունը ճանաչելու համար: Իսկ գիտե՞ք՝ ինչ էր անում Ջորկայեֆը, երբ տեղափոխվում էր նոր ակումբներ:

«Երբ ես տեղափոխվում էի նոր ակումբ, հետևաբար և նոր քաղաք, ես վերցնում էի հեռախոսագրքերը և հայկական ազգանուններով համարներ փնտրում:  Սկզբում չէի ասում, թե ով եմ: Ուղղակի ներկայանում էի որպես հայ, որը նոր է տեղափոխվել այս քաղաք, որովհետև նոր ծանոթներս միանգամից չէին հավատում, որ ես Ջորկայեֆն եմ, Ֆրանսիայի հավաքականի կիսապաշտպանը»,- խոստովանել է Ջորկայեֆը:

Մի անգամ Ջորկայեֆի փառահեղ խաղը դիտելուց հետո Չեզարե Մալդինին հետևյալ խոսքերն է ասել․

«Հայկական ոգին ու ֆրանսիական կոփվածությունը նրան դարձրին աշխարհի լավագույն կիսապաշտպանը»: